Parallele Schwingungen / Drgania równoległe – Ewa Doroszenko, Jacek Doroszenko
Drgania równoległe – czy można rozumieć je jako symultaniczne wyrażanie się dwóch jednostek? Czy może bardziej jako współbrzmienie i wielogłos różnorodnych środków ekspresji i kategorii sztuk pięknych? I w końcu – czy możliwa jest jednoznaczna klasyfikacja działań, które kategoryzacji poddać się nie chcą?
Wystawa Parallele Schwingungen
Ewa Doroszenko, Jacek Doroszenko
Instytut Polski w Düsseldorfie
24.02.2023 – 28.04.2023
Kuratorka: Kama Wróbel
Koordynacja: Monika Kumięga
Audiowizualna wystawa Ewy i Jacka Doroszenko składa się z serii filmów, grafik i instalacji. Ujawniając dźwiękową esencję otaczającej nas rzeczywistości, duet Doroszenko wykorzystuje tradycyjne narzędzia oraz eksperymentalne techniki cyfrowe. Istnieje kilka wyraźnie zarysowanych tropów, które pomocne są w zrozumieniu intencji artystów – myślę, że za słowa klucze posłużyć mogą tu takie sformułowania, jak: cyfrowa rzeczywistość, partytura, determinizm, język, dźwięk, dane, znak czy relatywizm i zniekształcenie przekazu. Podążając śladem awangardzistów, Ewa i Jacek Doroszenko intuicyjnie dają się prowadzić sztuce w różne jej zakamarki, doświadczając dzięki temu nowych, czasem nieodkrytych jeszcze dla siebie bodźców. Jacek Doroszenko szuka w przestrzeni audialnej, analizując nierzadko kategorie relatywizmu, determinizmu, Ewa zaś w sferze wizualnej, graficznej, gdzie punkt wyjścia stanowi dźwięk i postępująca cyfryzacji rzeczywistość. Artystka korzysta z elementów, które bezpośrednio wynikają z otwarcia się muzyki na graficzne partytury. Korzystając z abstrakcyjnych, czarno–białych struktur, podejmuje próby uchwycenia przemieszczającego się w czasie i przestrzeni dźwięku, utrwalając go w statycznej formie. Odnosimy się więc do awangardy i relatywnego pojęcia czasu, choć tym razem artystów balansujących na granicy sztuk wizualnych i muzyki, którzy działaniami swymi otworzyli niejako klasykę na zupełnie nowe doświadczenia. Mowa tu o próbach integracji sztuk, ale też – i chyba przede wszystkim – przekroczenia determinanty instrumentu, możliwości wykonawczych narzędzia muzycznego w rozumieniu klasycznym, czego świetnym przykładem zdają się być performatywne działania Charlotte Moormann czy Johna Cage’a, ale też muzyczne, takich twórców, jak: Pierre Boulez, Karlheinz Stockhausen, Luigi Nono, a na naszym podwórku Włodzimierz Kotoński, Krzysztof Penderecki, Andrzej Dobrowolski, Bogusław Schaeffer i Eugeniusz Rudnik z Studiom Eksperymentalnym Polskiego Radia i tzw. sonoryzmem na czele. I o ile duet Doroszenko do kategorii tych nie odnosi się w sposób dosłowny, to z pewnością awangardowe obserwacje i próby poszerzania granic przenoszą na nową, współczesną nam rzeczywistość.
Kama Wróbel
Biografie artystów
Ewa Doroszenko (ur. 1983) – artystka intermedialna, doktor sztuk plastycznych, mieszka i pracuje w Warszawie. Absolwentka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2019 oraz Miasta Torunia w dziedzinie kultury w 2013 i 2011. Laureatka wielu międzynarodowych konkursów, m.in. Preview – Fait Gallery Brno 2016, Debuts 2018 – doc! photo magazine, Debut 2018 – Lithuanian Photographers Association oraz finalistka m.in. Noorderlicht International Photo Festival 2021, Kranj Foto Fest 2021, International Festival of Photography FIF BH – Brazil 2020, Athens Digital Arts Festival 2020, GENERATE! Festival for Electronic Arts 2019, Der Greif and the World Photography Organisation open call 2018, FILE Electronic Language International Festival Sao Paulo 2015, Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 2013, Konkursu Fundacji Grey House w Krakowie 2011. Rezydentka m.in. Re_Act contemporary art laboratory w Portugalii, Atelierhaus Salzamt Linz w Austrii, The Island Resignified Lefkada w Grecji, Petrohradska Kolektiv Prague w Czechach, Klaipeda Culture Communication Center na Litwie, AAVC Hangar Barcelona w Hiszpanii, Kunstnarhuset Messen Ålvik w Norwegii. Swoje prace prezentowała m.in. w Muzeum Współczesnym Wrocław, Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu, Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, Fait Gallery w Brnie, Galerii Propaganda w Warszawie, Exgirlfriend Gallery w Berlinie.
Jacek Doroszenko (ur. 1979) – artysta audiowizualny, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2020, Miasta Torunia w dziedzinie kultury w 2011 oraz rezydent m.in. Kunstnarhuset Messen Ålvik w Norwegii, Atelierhaus Salzamt Linz w Austrii, Petrohradska Kolektiv Prague w Czechach, Klaipeda Culture Communication Center na Litwie, AAVC Hangar Barcelona w Hiszpanii. Uczestniczył m.in. w Mediations Biennale w Warszawie, The Wrong New Digital Art Biennale w Rio de Janeiro, CoCArt Music Festival w Toruniu, Transmission Arts Festival w Atenach, GENERATE! Festival for Electronic Arts w Tübingen, Open Source Art Festival w Sopocie, ISEA International Symposium on Electronic Art w Vancouver, Athens Digital Arts Festival, SURVIVAL we Wrocławiu, Future Places Festival w Porto, FILE Electronic Language International Festival w Sao Paulo, European Media Art Festival w Osnabrück, R>>EJECT Radicals Festival w Rotterdamie. Swoje prace prezentował m.in. w Galerii Propaganda w Warszawie, Galerii Jedna Dva Tři w Pradze, Fundacji Rodziny Staraków w Warszawie, Exgirlfriend Gallery w Berlinie, Muzeum Współczesnym Wrocław, Fait Gallery w Brnie. Twórczość wizualna artysty odbija się echem w obszarze muzyki i sztuki dźwięku. Jego kompozycje muzyczne zostały wydane w formie albumów o międzynarodowym zasięgu, m.in. Infinite Values, Time Released Sound w USA; Wide Grey, Eilean Records we Francji; Soundreaming i Bodyfulness, Audiobulb Records w Wielkej Brytanii.
Dodatkowe informacje o wystawie na stronie Instytutu.
