Muzyka na wiosnę
Święta wielkanocne już wprawdzie minęły, ale ten album z pewnością wart jest słuchania w każdym okresie roku. Pasja wg św. Mateusza BWV 244 Johanna Sebastiana Bacha to dzieło dobrze znane, ale najnowsze nagranie wydane przez Harmonię Mundi udowadnia, że nawet dobrze znana klasyka może brzmieć świeżo.
Pygmalion pod batutą Raphaëla Pichona wraz z solistami: Julienem Prégardienem, Stéphanem Degoutem, Sabine Devieilhe i Lucile Richardot prezentują nowe, dynamiczne odczytanie monumentalnego dzieła Bacha. Pichon nadaje dziełu Bacha ludzki, a nawet operowy charakter. Pod jego kierownictwem Pasja Mateuszowa brzmi bardzo teatralnie. Jest to klarowne, ale zarazem bardzo osobiste odczytanie partytury Bacha. Pichon niejako odziera Pasję z sakralności i ukazuje w tej muzyce uniwersalną opowieść o ludzkim cierpieniu
Johann Sebastian Bach: St. Matthew Passion; Pygmalion, Raphaël Pichon; Harmonia Mundi 2022
César Franck znany jest dziś głównie muzykologom zajmującym się francuskim romantyzmem. Najnowsze nagranie Palazzetto Bru Zane wypełnia ważną lukę na rynku fonograficznym. Właśnie ukazało się pełne wydanie pieśni i duetów Francka. Kompozytor napisał muzykę do wierszy i poematów Musseta, Hugo, Chateaubrianda, Daudeta oraz Dumasa. Wykonawcami są baryton Tassis Christoyannis i sopranistka Véronique Gens, natomiast przy fortepianie zasiadł Jeff Cohen. Oboje śpiewacy wykonują utwory Francka ze swobodą i naturalnością. Ich głosy są lekkie i mają liryczną barwę, a śpiewane przez nich pieśni wydają się delikatne, niemal intymne. Nagranie, bardzo nastrojowe i pełne elegancji, tworzy klimat paryskiego salonu, gdzie oryginalnie owe mélodies były wykonywane. Nie jest to jedynie historyczne odkrycie, ale mamy przed sobą prawdziwe perły francuskiej muzyki wokalnej.
César Franck: Complete Songs and Duets; Tassis Christoyannis, Véronique Gens, Jeff Cohen; Bru Zane 2022
Nakładem Sony ukazał się właśnie album „Mozart Momentum – 1786”. Solistą, dyrygentem, a zarazem niejako kuratorem projektu jest Leif Ove Andsnes. Norweski pianista przygotował tym razem kompozycje Mozarta pochodzące z 1786 r. Usłyszymy tutaj dwa koncerty fortepianowe: nr 23 i 24, a także Kwartet fortepianowy e-moll, Trio fortepianowe h-moll oraz recytatyw i arię „Ch’io mi scordi di te?”, które wykonał z sopranistką Christiane Karg. Gra Mahler Chamber Orchestra. Nagranie ukazuje najbardziej znane koncerty fortepianowe Mozarta na tle jego innych utworów z tego samego roku. Muzyka mistrza znalazła w osobie Andsnesa wybitnego interpretatora. Jest to wykonanie czerpiące z tradycji romantycznej, ale zarazem cechujące się klasycystyczną elegancją i poczuciem rytmu. Leif Ove Andsnes udowadnia, że jest wybitnym artystą, który wyraziście, bez pretensjonalności, z pewną prostotą, ale też wyrafinowaniem interpretuje Mozarta. Nie mogę się doczekać kolejnych nagrań tego artysty.
Mozart Momentum – 1786; Leif Ove Andsnes, Mahler Chamber Orchestra; Sony 2022
Gidon Kremer to jeden z najwybitniejszych żyjących skrzypków, ale również animator kultury, szef orkiestry Kremerata Baltica, a także założyciel i dyrektor The Lockenhaus Chamber Music Festival. Festiwal ten odbywa się w małym austriackim miasteczku, do którego trudno się dostać i chyba o to chodzi. Nie jest to typowy festiwal ściągający publiczność z całej Europy, ale raczej miejsce spotkań muzyków, którzy wspólnie odkrywają nieco zapomniane utwory, lecz przede wszystkim cieszą się ze wspólnego wykonywania muzyki. ECM New Series wydało właśnie pięciopłytowy album „Edition Lockenhaus” ukazujący na wybranych przez Kremera nagraniach najciekawsze projekty muzyczne od 1981 do 2008 r. Na płytach znajdują się prawdziwe perełki, takie jak utwory kameralne Erwina Schulhoffa, czeskiego kompozytora z początku XX w. Jest to wyjątkowy boks, na którym znajdziemy świetnej jakości nagrania mało znanych utworów w wybitnych interpretacjach.
„Edition Lockenhaus”; Gidon Kremer; ECM New Series 2022
W okresie baroku bardzo popularne były kantaty, arie i inne formy wokalne inspirowane postaciami Maryi, Matki Jezusa, oraz Marii Magdaleny. Najważniejsi kompozytorzy poprzez kompozycje o Mariah prezentowali swój kunszt i popularyzowali własną twórczość. Najnowszy album sycylijskiej mezzosopranistki Josè Marii Lo Monaco zatytułowany „All’amore immenso” nagrany wspólnie z Divino Sospiro pod kierownictwem Massima Mazzeo prezentuje kompozycje takich twórców, jak Alessandro i Domenico Scarlatti, Giovanni Bononcini, Leonardo Leo, Nicola Porpora i Antonio Caldara. Nie są to jedynie ciekawostki odkopane z klasztornych archiwów. To wspaniałe, pełne splendoru kompozycje. Josè Maria Lo Monaco wykonuje te utwory bez religijnej emfazy. Jej interpretacje są bogate w szczegóły, a zarazem w naturalny sposób emocjonalne. Artystka śpiewa teatralnie, czerpiąc z włoskiej tradycji pieśni renesansowej, a zarazem swobodnie operując barokową ornamentyką. Jest to prawdziwie czarujące nagranie, które wyróżnia się oryginalnością i wyjątkową ekspresją.
All’amore immenso; Josè Maria Lo Monaco, Divino Sospiro, Massimo Mazzeo; Glossa 2022
Najnowszy album wydany przez Deutsche Grammophon, zatytułowany „Strauss”, to niezwykły projekt zawierający wszystkie utwory orkiestrowe Richarda Straussa. Na siedmiu płytach możemy usłyszeć poematy symfoniczne słynnego kompozytora oraz takie perełki, jak Burleska na fortepian i orkiestrę. Andris Nelsons dyryguje dwoma wspaniałymi orkiestrami: lipską Gewandhausorchester oraz Boston Symphony Orchestra. Robi to jak prawdziwy showman, świetnie buduje napięcia i prowadzi narrację muzyczną tak, że tych nagrań słucha się z zapartym tchem. Gewandhausorchester imponuje bogatym, zbalansowanym brzmieniem i niezwykłą finezją, natomiast Boston Symphony Orchestra odznacza się krystalicznym i mocnym brzmieniem instrumentów dętych. Jest to nagranie najwyższej jakości, które trzeba mieć w swojej kolekcji.