26. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Wiedeńskiej „Od Josepha Lannera do Roberta Stolza”
W dniach od 5 października do 23 listopada 2024 roku będzie miał miejsce 26. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Wiedeńskiej „Od Josepha Lannera do Roberta Stolza”. Festiwal odwiedzi wybrane polskie miasta, a podczas koncertów muzykom Wrocławskiej Orkiestry Festiwalowej im. Johanna Straussa towarzyszyć będą śpiewacy z teatrów operowych z Wiednia.
W 1993 roku we Wrocławiu Maestro Jan Ślęk powołał do życia jedyny w swoim rodzaju festiwal muzyczny na świecie. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Wiedeńskiej „Od Josepha Lannera do Roberta Stolza”, który od początku cieszył się wielką popularnością wśród publiczności i zyskał wiele pochlebnych recenzji w świecie muzycznym. Program festiwalu wypełniała muzyka taneczna XIX wieku – wirowe Walce, szalone Polki, temperamentne Marsze, skoczne Kadryle, rozśpiewane Czardasze, dzieła operetkowe i to wszystko wiedeńskich mistrzów. Głównym założeniem Jana Ślęka było to, aby na festiwalu prezentowana była muzyka piękna, o wysokich walorach artystycznych, a także promowanie młodych, utalentowanych śpiewaków i instrumentalistów. Na potrzeby festiwalu założył Wrocławską Orkiestrę Festiwalową im. Johanna Straussa, której trzon stanowił znakomity zespół smyczkowy „Ricordanza”, którego szefem artystycznym i założycielem jest wybitny skrzypek Wiktor Kuźniecow. W szeregach orkiestry zasiadają najwybitniejsi muzycy – instrumentaliści z polskich filharmonii, grający na wysokiej klasy instrumentach smyczkowych z XVIII i XIX wieku. Swoim stylem muzykowania łączą zarówno grę solową, jak i grę zespołową. Z jednej strony każdy muzyk orkiestry posiada kompetencje solistyczne i szerokie doświadczenie estradowe, z drugiej zaś, muzycy nie rezygnując z własnej indywidualności i walorów gry, wspólnie tworzą monolit przekładający się na jakość brzmienia i kulturę wykonawczą zespołu. Przez 25 lat festiwal obejmował swoim zasięgiem nie tylko Wrocław, ale także inne miasta Polski, w tym także rodzinne miasto Jana Ślęka, Ostrzeszów. Maestro Ślęk był jedynym dyrygentem, który w swej ponad 50-letniej karierze dyrygenckiej najczęściej umieszczał w programach swoich koncertów Walce, zwłaszcza kompozytorów wiedeńskich. Nieustanne zgłębiał tajniki interpretacyjne tej trudnej formy muzycznej. Po tym jak wybrzmiała jubileuszowa 25. edycja, festiwal na kilka lat zamilkł ze względu na podeszły wiek Mistrza. Potem przyszedł jednak okres pandemii. I niestety, w kwietniu 2022 roku Pan Jan od nas odszedł. Dzisiaj my, jako muzyczni spadkobiercy Jego wielkiego artystycznego dorobku, powołujemy na nowo festiwal do życia po kilku latach milczenia. Wznawiamy to piękne muzyczne święto, z zachowaniem jego głównych założeń artystycznych i będzie on ponownie gościł w różnych miastach Polski. Zapraszamy na 26. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Wiedeńskiej „Od Josepha Lannera do Roberta Stolza”, podczas którego zawitamy z koncertami do Pałacu w Żyrowej, do sal koncertowych Szczawna Zdrój, Raciborza, Sosnowca, Ostrzeszowa, Wrocławia, Bielska Białej, Opola i Polanicy Zdrój. Wrocławskiej Orkiestrze Festiwalowej im. Johanna Straussa towarzyszyć będą wybitni soliści z teatrów operowych z Wiednia. Zapraszamy! Do zobaczenia!
Z serdecznymi pozdrowieniami
Bartosz Żurakowski
dyrektor artystyczny
Bartosz Żurakowski to ceniony dyrygent zarówno przez krytyków polskich, jak i zagranicznych. Prestiżowy, najstarszy dziennik na wyspach brytyjskich Herald Scotland, po koncercie z Orkiestrą Symfoniczną Opery Szkockiej w Glasgow w 2014 roku, porównał Żurakowskiego do legendarnego mistrza batuty Neeme Jarviego.
…after only a few bars, when it became abundantly clear that this was a man who lived and breathed music, with a very clear beat, but who, rather in the mould of Neeme Jarvi, needed constant watching. The Orchestra of Scottish Opera also responded magnificently to the Maestro, and as we reached the closing section of the work, the intensity of the emotion of this wonderful music left me struggling to hold back the tears. I hope it's not too long till our next concert with Maestro Zurakowski!
Alan Robertson – “Herald Scotland” (Requiem Giuseppe Verdiego)
Jest założycielem i prezesem fundacji artystycznej wspierającej młodych artystów, organizującej wielkie wydarzenia muzyczne oraz pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „BelleVoci”, który rokrocznie odbywa się na ziemi dolnośląskiej. Jest także dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Sakralnej „Mistrzowie Modlitwy Muzyką” w Katowicach oraz generalnym dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Wiedeńskiej „Od Josepha Lannera do Roberta Stolza”. Rok 2012 był dla artysty rokiem przełomowym w karierze dyrygenckiej, przyczyniły się do tego przychylne recenzje, ukazane w prasie zagranicznej, albumu wydanego przez Metier Records, z koncertami skrzypcowymi maltańskiego kompozytora Karla Fioriniego. Zaowocowało to licznymi zaproszeniami do światowych sal koncertowych m. in: w maju 2014 roku artysta został zaproszony do Opery Szkockiej w Glasgow wraz z City Glasgow Chorus, którzy pod jego batutą wykonali Requiem Giuseppe Verdiego. W 2015 roku Bartosz Żurakowski ponownie wystąpił z artystami Opery w Glasgow, tym razem w programie Missa Solemnis Ludwiga van Beethovena. Żurakowski koncertował w prestiżowej Carnegie Hall w Nowym Jorku (USA), w Teatro Degollado w Gualadajarze (Meksyk), w Glenn Gould Theatre w Toronto (Kanada), w Palacio de Bellas Artes w Mexico City (Meksyk), w Gran Teatro National w Limie (Peru), Sala Sao Paolo w Sao Paolo (Brazylia), w Royal Concert Hall w Glasgow (Szkocja), w Operze we Lwowie (Ukraina). Regularnie koncertuje w 40 krajach Europy, Azji i obu Ameryk. Współpracował także z najwybitniejszymi solistami i osobowościami: Kaja Danczowska, Neal Larrabee (USA), Ingolf Wunder (Austria), Alexi Volodin (Rosja), Evgeni Mikhailov (Rosja), Eugene Indjić (USA), Alena Baeva (Rosja), Piotr Paleczny, Simonem Trpceskim (Macedonia), Shlomo Mintz (Izrael), Jeremy Findley (Kanada), Piotr Pławner, Martin Kasik (Czechy), Massimo Mercelli (Włochy), Kazimierz Olechowski (Francja), Agnieszka Rehlis, Wojciech Kilar, Krzysztof Penderecki, Gwendolyn Bradley (USA), Urszula Kryger, Małgorzata Walewska, Ewa Podleś, Lorenzo Di Bella (Włochy). W 2019 roku został laureatem „Osobowość Roku” Plebiscytu Gazety Wrocławskiej w dziedzinie kultury. Za całokształt działalności artystycznej w 2021 roku, Żurakowski został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego honorową odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2023 roku, został stypendystą programu Marszałka Województwa Opolskiego – „Marszałkowskie talenty”. Zasiada w gronach jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Nino Roty we Włoszech i Międzynarodowego Konkursu Pieśniarskiego im. Bolko von Hochberga w Niemczech. Od 2019 roku współpracuje z Wrocławską Orkiestrą Festiwalową im. Johanna Straussa jako główny dyrygent.
Wiktor Kuźniecow – skrzypek, wirtuoz, artysta mieszka i pracuje we Wrocławiu. Laureat Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu w 1986 roku, laureat Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Nicolo Paganiniego w Genui w 1987 roku. Artysta stale koncertuje po Polsce, ale również za granicą, w Niemczech, w Norwegii, we Francji, w Hiszpanii, w Belgii, w Luksemburgu, w Szwajcarii, na Ukrainie. Doceniany przez krytyków muzycznych za swój niezwykły kunszt.
Tagesspiegel pisał o Nim:
…perfekcyjny i natchniony styl gry został doceniony przez najbardziej wymagającą publiczność.
Artysta od czasu swojego debiutu w Filharmonii Berlińskiej w 2004 roku regularnie występuje jako solista na tej prestiżowej scenie muzycznej. Jest założycielem i Dyrektorem Artystycznym Wrocławskiego Zespołu Solistów Ricordanza oraz Wrocławskiej Orkiestry Festiwalowej im. Johanna Straussa. Nagrał z tymi zespołami wiele płyt CD, w tym na zamówienie Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans w 2002 r. rekonstrukcję Koncertu skrzypcowego Nicolo Paganiniego z 1829 roku. Na zamówienie Towarzystwa Muzycznego im. J. Zaidlera powstała płyta CD pt. Musica Sacromontana, która otrzymała w 2008 roku prestiżową nagrodę muzyczną „Fryderyk”. Wiktor Kuźniecow od 1991 roku prowadzi klasę skrzypiec na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, a od 2002 roku pełni funkcję wiceprezesa Wrocławskiego Towarzystwa Koncertowego.
Aleksandra Reinprecht – urodzona w Wiedniu austriacka wybitna sopranistka. Studiowała śpiew w Wiedniu i Trieście (u sopranistki Cecilii Fusco). Już podczas studiów we Włoszech (Triest) została zaproszona do śpiewania w różnych produkcjach w Teatro Verdi di Trieste i Regio w Turynie. Jej pierwsze angaże artystyczne realizowała w St. Gallen, skąd przeniosła się do Grazu (Austria), Stuttgartu (Niemcy), Volksoper w Wiedniu, a następnie, w latach 2006-2013, do Wiedeńskiej Opery Państwowej, gdzie śpiewała takie role jak Adele i Rosalinde (Nietoperz), Sophie (Werther), Gilda (Rigoletto), Marie (La fille du Régiment), Blonde (Uprowadzenie z Seraju), Sandrina (La finta giardiniera), Adina (Elisir d'amore), Euridice (Orpheus in der Unterwelt), Pamina (Czarodziejski flet), Baronin (Wildschütz), Ilia (Idomeneo), Martha (Martha), Martha (Evangelimann), Zerlina (Don Giovanni), Musetta (La Bohème), Zdenka (Arabella), Antonia (Les contes d'Hoffmann) czy Manon (Manon). Udane występy gościnne zaprowadziły ją do ważnych europejskich teatrów operowych, takich jak Staatsoper unter den Linden (Berlin), Bavarian State Opera Munich, State Opera Stuttgart, czy Landestheater Salzburg, Opera di Roma i Zurich Opera. Występowała również na renomowanych festiwalach, takich jak Bregenz i Salzburg. Pani Reinprecht współpracowała z tak uznanymi artystami jak Roberto Alagna, Alain Altinoglu, Marco Armiliato, Ivor Bolton, Michel Crider, Bertrand de Billy, Doris Dörrie, Ferruccio Furlanetto, Angela Gheorghiu, Marcello Giordani, Alain Guingal, Marek Janowski, Philippe Jordan, Peter Konwitschny, Josef Köpplinger, Patrick Lange, Zubin Mehta, Ulf Schirmer, Erwin Schrott, Neill Shicoff, Stefan Soltesz, Giuseppe Taddei, Christian Thielemann, Franz Welser-Möst. W 2008 roku Alexandra Reinprecht dwukrotnie zachwyciła świat muzyczny kreacjami w Wiedeńskiej Operze Państwowej, w swoim debiucie w roli Manon zastępując Annę Netrebko. Zaledwie kilka miesięcy później zaśpiewała rolę Marguerity w Fauście Gounoda, zastępując Angelę Georghiu – oba występy odniosły ogromny sukces wśród publiczności i prasy! W kolejnych latach zadebiutowała w Operze Wiedeńskiej jako Juliette w Roméo et Juliette, Susanna w Le Nozze di Figaro Mozarta, Pamina w Czarodziejskim flecie, Córka w Cardillac Hindemitha, jako Zdenka w Arabelli i jako Marguerite w Fauście Gounoda, wraz z Roberto Alagną i Erwinem Schrottem, jako Donna Elvira (Don Giovanni), Rosalinde (Nietoperz), Freia (Rheingold), Blumenmädchen (Parsifal), Ortlinde (Walküre). Dzięki takim rolom jak Rosalinde (Nietoperz) w Wiedeńskiej Operze Państwowej, Komische Oper Berlin, Aalto-Theater Essen i na festiwalu operetkowym w Mörbisch, Hanna Glawari w nowej produkcji Volksoper Vienna lub Sonja w Carewiczu Lehára w Prinzregententheater w Monachium i na festiwalu operetkowym w Mörbisch, Alexandra Reinprecht stała się jedną z najbardziej pożądanych diw operetkowych naszych czasów.
Franz Güertelschmied – urodzony w Wiedniu austriacki tenor zdobył międzynarodowe uznanie za swój wyjątkowy głos, porywając publiczność zarówno na scenach operowych, jak i koncertowych, a także na recitalach. Współpracował z cenionymi dyrygentami, takimi jak Philippe Jordan, Ádám Fischer, Franz Welser-Möst, Thomas Adés, Manfred Honeck, Ulf Schirmer, Markus Poschner, Cornelius, Meister, Michael Boder, Andrés Orozco-Estrada, Stefan Soltesz, Ralf Weikert, Konrad Junghänel i Lothar Zagrosek, Gürtelschmied zaprezentował swoje talenty na światowej scenie operowej. Oprócz opery, wiedeński urok Gürtelschmieda błyszczy w jego występach operetkowych, takich jak tytułowa rola w Baronie cygańskim, Edwin w Csárdásfürstin, Wysoki C-Tenor Rosillon w Baronie cygańskim. C-Tenor Rosillon w Wesołej wdówce i Alfred w Fledermaus (zaplanowany na grudzień 2024 r. w Izraelu). W sferze oratoryjnej Pan Gürtelschmied często wykonuje arcydzieła, takie jak Msza h-moll Bacha, Mesjasz Haydna, Stworzenie Mozarta i Requiem Mozarta, Lobgesang Mendelssohna, Messa di Gloria Pucciniego i Te Deum Brucknera w prestiżowych miejscach, takich jak Wiener Musikverein, Wiener Konzerthaus, Styriarte Graz, KKL Lucerna, Gasteig Monachium i głównych salach koncertowych w całej Ameryce Północnej. W 2025 roku artysta zadebiutuje w Lincoln Center w Nowym Jorku.
Vassia Alati – sopranitka urodzona w Grecji, lecz na stałe związana od wielu lat z Wiedniem. Swoją edukację muzyczną rozpoczęła od lekcji gry na fortepianie w wieku 6 lat, a w wieku 8 lat dołączyła do chóru dziecięcego Manolisa Kalomirisa. Ukończyła studia licencjackie w 2016 roku w Konserwatorium Ateńskim (prof. Joulia Troussa, prof. Antony Koroneos). Dzięki wsparciu „Stypendium Marii Callas” kontynuowała studia na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Wiedniu, a dokładniej a dokładniej, Master of Opera (ukończenie w 2019 r.) i Master Lied/Oratorium/Concert u profesora Markusa Hadulli i profesora Petera Edelmanna. Brała udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Mariella Devia, KS Edda Moser, Dimitri Kavrakosa, Margreet Honig, Gabriele Lechner i innych. Brała udział w produkcjach operowych jako Królowa Nocy, Pierwsza Dama, Donna Anna, Norma, Musetta, Servilia, Galatea, a także śpiewała na koncertach w Grecji i za granicą – Austria, Niemcy, Francja, Holandia, Stambuł, Cypr, Korea Południowa. Wraz z pianistą Yuto Kiguchi koncertowała wielokrotnie koncertów w Holandii w Concertgebouw Amsterdam, w Austrii w Musikverein i w Niemczech. Wzięli udział w Międzynarodowym Festiwalu Pieśni w Zeist, gdzie uczestniczyła w kursach mistrzowskich z Elly Ameling, Robertem Hollem, Wolfgangiem Holzmair. W 2022 roku zdobyła pierwszą nagrodę i nagrody specjalne na 1. Międzynarodowym Konkursie Pieśni Bolko von Hochberta w Görlitz. W 2021 roku zdobyła nagrodę specjalną na 54. Międzynarodowym Konkursie Wokalnym” w 's-Hertogenbosch oraz drugą nagrodę i nagrodę specjalną na „International Student Lied-Duo Competition” w 2020 roku w Groningen. Studiowała matematykę stosowaną i nauki fizyczne na Narodowym Uniwersytecie Technicznym w Atenach.
Anthony Koroneos jest amerykańsko-greckim tenorem operowym Lirico Leggero, szczególnie znanym z ról w repertuarze bel canto. Jest wysoko ceniony za aksamitnie lekki głos liryczny, umiejętność wykonywania trudnych pasaży fioritury, zwinność głosu, bogactwo barw wokalnych, wybitny górny rejestr, dopracowaną technikę wokalną, muzyczną wyrafinowaną elegancję i piękno barwy. Uważany jest za jednego z najważniejszych tenorów repertuaru operowego bel canto: Rossiniego, Belliniego, Donizettiego, Mozarta. Anthony Koroneos urodził się w Nowym Jorku w USA, gdzie rozpoczął studia muzyczne w wieku ośmiu lat, a w 1988 roku uzyskał dyplom z fortepianu. Naukę śpiewu rozpoczął w 1989 roku w Atenach u George'a Zervanosa, Mariny Krilovic i Kostasa Paskalisa. W 1996 roku ukończył z powodzeniem studia melodramatyczne pod kierunkiem Kostasa Paskalisa. Kontynuował naukę w Grecji u Fragiskosa Voutsinosa, a w 1998 roku wyjechał do Włoch, gdzie pobierał prywatne lekcje u Williama Matteuzziego. Antonis uczestniczył w wielu kursach mistrzowskich prowadzonych przez Reginę Resnik. W 1996 roku zadebiutował w Operze Narodowej w Atenach jako Tamino w Czarodziejskim flecie Mozarta. W 2001 roku zdobył pierwszą nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Giuseppe di Stefano. Od 1994 roku do dziś występuje jako pierwszy tenor we wszystkich najważniejszych produkcjach Narodowej Opery Greckiej w Atenach. Oprócz bogatego kalendarza operowego z Narodową Operą Grecką, od 1998 roku występował z wielkim uznaniem i był wysoko oceniany w licznych produkcjach w głównych teatrach operowych Europy: Wiedeń, Berlin, Monachium, Lozanna, Zurych, Genewa, Rzym, Florencja, Dusseldorf, Strasburg, Neapol, Piza, Rawenna, Livorno, Lucca, Pavia, Cremona, Como, Brescia, Modena, Piacenza, Ferrara, Paryż, Treviso, Catania Sicilia, Moskwa, St. Petersburg), a także w Azji Mniejszej i Azji – Bejrut, Tokio i Jokohama. Jego ostatnie koncerty obejmują szeroką gamę najważniejszych ról z włoskiego, francuskiego i niemieckiego repertuaru operowego; ostatnio poszerzył swoje horyzonty muzyczne, w tym interpretację piosenek w przemyśle muzycznym, za które Pan Koroneos otrzymał doskonałe recenzje.
