Transcendencja Mahlera [relacja z koncertu Filharmoników Wiedeńskich]

DR JACEK KORNAK: Wiedeńscy Filharmonicy mają reputację jednej z najlepszych, a przynajmniej najpopularniejszych orkiestr świata. Zapewne obecnie ich sława wymika z transmitowanych na cały świat koncertów noworocznych. Koncertem w Barbican Centre Wiedeńscy Filharmonicy udowodnili, że nie są jedynie specjalistami od walca, ale potrafią wykonać każdą kompozycję na najwyższym poziomie.

W Barbicanie usłyszeliśmy IX Symfonię Gustava Mahlera. Mahler był ostatnim dyrektorem muzycznym Wiedeńczyków. Odtąd orkiestra koncertuje jedynie z gościnnymi dyrygentami. Jest coś wyjątkowego gdy słucha się orkiestry z takimi tradycjami wykonującej utwór napisany dla nich. XI Symfonia miała swoją premierę w 1912, już po śmierci kompozytora. To ostatnie dzieło symfoniczne Mahlera dorównuje rozmiarami jego największym symfoniom, ale jest ono w swoim charakterze bardziej kameralne, jakby zwrócone do wewnątrz.

W Barbican Centre Vienna Philharmonic poprowadził Ádám Fischer. Ten węgierski dyrygent rewelacyjnie przedstawił bogactwo brzmieniowe tej symfonii. W jego interpretacji dzieło Mahlera jest krystalicznie czyste, ale też nabiera pewnego melancholijnego nastroju – bez nadmiernego patosu za to ze sporą ilością delikatności i liryzmu.

Mistrzostwo Wiedeńskich Filharmoników polega na tym, że ich brzmienie jest niezwykle piękne, a technika bez zarzutu, więc mogą oni sobie pozwolić na dość wolne wykonanie, które wciąga swoją atmosferą. W tej interpretacji było coś prawdziwie transcendentnego. IX Symfonia Mahlera była przeżyciem duchowym. Rzadko dziś można usłyszeć takie koncerty.