Szekspir symfonicznie [Presto na FMF]

Od baletu Prokofiewa, przez klasyczną film score Rózsy, aż po współczesną symfonikę Goldenthala – taką różnorodność stylistyczną zaprezentowano słuchaczom podczas wieczornego koncertu: Szekspir symfonicznie. Muzyka do ekranizacji dzieł wielkiego klasyka wyznaczyła półmetek 8. Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie.
Trzeci dzień festiwalowy rozpoczął się tradycyjnie – serią dyskusji i spotkań z twórcami i autorytetami w filmowej branży. Dotknięto niemal wszystkich problemów występujących w przemyśle kinowym – była mowa o tym, co należy zrobić, aby tradycyjny skład orkiestry generował nowoczesne i elektroniczne brzmienia, ale także o tym, jak skutecznie wypromować siebie i swoją muzykę. W popołudniowej sesji poruszono temat historycznych odniesień w muzyce filmowej – w dyskusji wzięli udział kompozytorzy najpopularniejszych seriali telewizyjnych: Ramin Djawadi (Gra o tron), Trevor Morris (Wikingowie) i Jeff Beal (House of Cards). Wieczorem – na parkingu przed krakowską TAURON Areną – widzowie obejrzeli plenerowy pokaz filmu Władysława Pasikowskiego: Jack Strong.
Koncert główny: Szekspir symfonicznie w Centrum Kongresowym ICE Kraków wzbudził szczególne emocje – publiczność owacjami powitała obecną na widowni, pierwszą w historii Festiwalu autorkę ścieżek dźwiękowych Jocelyn Pook, a także brytyjskiego twórcę Stephena Warbecka oraz słynną parę filmowo-muzyczną: reżyserkę Julie Taymor i kompozytora Elliota Goldenthala. Wieczór rozpoczął uroczysty temat Miklósa Rózsy z Juliusza Cezara Josepha L. Mankiewicza – sztandarowy przykład słynnego stylu Hollywood Classical Film Score, w pełnym rozmachu wykonaniu Orkiestry Akademii Beethovenowskiej pod batutą Christiana Schumanna. Dalej zabrzmiały m.in. fragmenty soundtracku Nino Roty z filmu Romeo i Julia Franco Zefirellego, z solową partią sopranu (w tej roli Hilda Örwarsdóttir) i temat z baletu o tym samym tytule, autorstwa Sergiusza Prokofiewa (kompozycja z 1935 roku). Olbrzymi aplauz wzbudziła suita Jocelyn Pook z adaptacji Kupca weneckiego w reżyserii Michaela Radforda, ze zjawiskowym duetem wokalnym: Melanie Pappenheim (mezzosopran) i Jonathan Peter Kenny (kontratenor), także finałowy chorał symfoniczny Patricka Doyle’a „Non Nobis, Domine” z filmu Henryk V Kennetha Branagha, z udziałem Chóru Filharmonii Krakowskiej. Razem z tą różnorodnością muzyka niosła pewien niepokój, który odbijał się na samopoczuciu słuchaczy. Być może spowodowane było to nastrojem prezentowanej muzyki. Cóż, dzieła Szekspira są często mroczne, pełne pasji, złych namiętności. Być może właśnie one ów niepokój wywoływały. Tym bardziej czekaliśmy na część drugą…

… która całkowicie nas, słuchaczy, melomanów, kompozytorów oszołomiła. Już pierwsze dźwięki, pełne niepokojących dysonansów suity z Tytusa Andronikusa przykuły uwagę słuchaczy i nie pozwoliły ani na chwilę stracić koncentracji. Definitywnie to był wieczór Elliota Goldenthala – pierwszego laureata Nagrody im. Wojciecha Kilara (więcej przeczytasz tutaj), a także do jego żony Julie Tymor, której kompozytor zadedykował swój koncert. W ścieżkach dźwiękowych z Tytusa Andronikusa, Otella, Burzy i Snu nocy letniej spotkały się wczoraj odmienne rodzaje brzmień: monumentalna symfonika z subtelnością głosów chłopięcych (Tytus Andronikus), krzyki blachy z aksamitnym wokalem Reeve’a Carney’a i elektryzującym dźwiękiem gitar elektrycznych („Trzy pieśni Szekspira” z Burzy). To był prawdziwy kalejdoskop stylów, konwencji i brzmień, które połączyło jedno: ponadczasowa twórczość Williama Szekspira. Owacjom na stojąco nie było końca.
I jeszcze słowo o dyrygencie. Dawno już nie widzieliśmy postaci, która z taką pasją przenosiłaby nuty z partytury na muzyków. Dynamiczne, precyzyjne a pełne emocji wykonanie było – nie wątpimy w to – ogromną zasługą Christiana Schumanna. Chcemy oglądać go równie często, jak piękne filmy, które były kanwą dla powstania muzyki, którą nam zaprezentował. Mamy też refleksje związane z miejscem, które przeznaczyli nam organizatorzy. Siedząc w pierwszym rzędzie, tuż przy sekcji kontrabasów i niedaleko sekcji perkusyjnej, mieliśmy okazję przyjrzeć się pracy muzyków i zrozumieć w pełni, jak trudne wyzwanie staje przed nimi. Właściwie wyświetlane wizualizacje pozostały przez nas niezauważone, gdyż całą uwagę zagarnęli muzycy. Szczególne wyzwanie stało przed nimi w drugiej części. Grali wielką muzykę kompozytora, który czujnym uchem i z uwagą ich słuchał. A potem – sprawiedliwie nagrodził równie gromkimi brawami, co reszta widowni, i osobistymi podziękowaniami.
Przed nami kolejne atrakcje Festiwalu; sobotni poranek rozpoczęło spotkanie z okazji 10-lecia portalu muzykafilmowa.pl, którego gośćmi były m.in. Kinga A. Wojciechowska i Maja Baczyńska – redaktorki naczelne Presto. Zaraz po panelu odbyła się rozmowa na temat sukcesów kobiet w branży filmowej. W samo południe w ICE Kraków coś dla najmłodszych - FMF4kids: Grufołak (animacje z muzyką na żywo), w Filharmonii Krakowskiej – FMF4kids: Młodzi na poważnie (koncert w wykonaniu FMF Youth Orchestra). Fani Elliota Goldenthala mogli się z nim spotkać w księgarni Kurant w Rynku. Tych, którzy wciąż są pod wrażeniem koncertu Szekspir symfonicznie – organizatorzy zapraszają do Centrum Kongresowego, na popołudniowy panel szekspirowski. Wieczorem, w TAURON Arenie Kraków, największe emocje – współorganizowana z HBO Polska Międzynarodowa Gala Seriali i ogłoszenie zwycięzcy Young Talent FMF Award!
Patronem medialnym 8. Festiwalu Muzyki Filmowej jest Magazyn muzyczny Presto
Poczuj atmosferę koncertu… [gallery]2133[/gallery]