Piękno poszukiwania ["Tokyo Fugue" Tarinainanika w Muzeum Manggha]
Ten sam czas, ten sam pociąg, ten sam peron.
Jak we śnie, z którego nie można się obudzić. Ciało napina się, czeka. Wtłoczone w codzienną rutynę traci swoją autonomię. Próbuje na nowo wytyczyć swoje granice poprzez ocieranie, obijanie, zmaganie się z innymi, z samym sobą.
Jego organizm na scenie tworzą Tania Coke, Kentaro Suyama i Kazuki Onoue. Troje aktorów perfekcyjnie posługujących się sztuką mimu cielesnego wydobywa tragizm i groteskowość sytuacji. Ich ruchy raz są idealnie synchroniczne, raz rozbijają się na nieskończone wariacje przy motywach fugi d-moll Bacha. To ucieleśniona odyseja współczesnego człowieka. Tam i z powrotem, do pracy, do szkoły, do domu, do i od. Przyjazd, odjazd, ciągłe bycie pomiędzy, czekanie. Zamiast podróży przez życie, życie składające się z niekończących dojazdów.
Powtarzalność nuży, usypia, zatraca poczucie czasu, ale w wykonaniu grupy Tarinainanika elektryzuje widzów i budzi pytania prosto z obrazu Gauguina albo prozy Tokarczuk. Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy? Gdy pod koniec na scenie rozbrzmiewa kołysanka „Hush little baby...” – świat zdaje się nucić podprogowy przekaz: cicho, nie kwestionuj, nie pytaj, tylko powtarzaj... To tylko jedna z możliwych interpretacji – spektakl nie ma fabuły, a jego znaczenie zależne jest od widza. Ruch sceniczny, wideo, muzyka, wypowiadane słowa i wyświetlane teksty w języku japońskim oraz angielskim stapiają się w jedno synkretyczne dzieło.
Jego autorzy Tania Coke i Kentaro Suyama rozwijali sztukę myślącego ciała w Londynie pod kierunkiem Steve'a Wassona i Corinne Soum, ostatnich asystentów twórcy mimu cielesnego Étienne'a Decroux. Dziesięć lat temu założyli w Japonii międzynarodową grupę teatru fizycznego Tarinainanika. Nazwa grupy oznacza „coś, czego brakuje”. Jak wyjaśniają sami artyści, „wszystkie nasze dzieła przybierają formę poszukiwań. Często
sami nie jesteśmy pewni, dokąd zmierzamy. Chcemy przekazać poczucie tęsknoty i piękno szukania”. Ostatnio ich spektakl „Tokyo Fugue” był wystawiany na francuskim festiwalu Mime-in-Motion oraz w Muzeum Manggha w Krakowie we współpracy z Biwako Biennale jako wydarzenie towarzyszące wystawie „Zostaw drzwi uchylone: Masato Tanaka x Gabriela Morawetz”.
Daria Rzepiela