To będzie dobry sezon! [Koncert Inauguracyjny w Filharmonii Łódzkiej]
Sezon artystyczny 2021/2022 w Filharmonii Łódzkiej otwarty. Dyrektor artystyczny FŁ Paweł Przytocki zadbał o to, by tego wieczoru mógł zaprezentować się każdy z zespołów filharmonii. W związku z tym, koncert został podzielony na dwie części. Jednak zanim rozpoczęła się część artystyczna, Dyrektor Tomasz Bęben przywołał kilka wspomnień związanych z niedawno zmarłą Maestrą Teresą Żylis–Garą. A na prośbę Marszałka Piotra Adamczyka publiczność uczciła jej pamięć minutą ciszy.
Pierwsza część koncertu należała do Chóru Filharmonii Łódzkiej, który wykonał Pieśni a capella Romualda Twardowskiego. Zespół przygotowała i poprowadziła tego wieczoru Maria Hubluk-Kaszuba. Gdy kompozytor obchodził 90 – lecie swoich urodzin, obowiązywał ścisły lockdown. W związku z tym Paweł Przytocki, tworząc program tego wieczoru, chciał uhonorować twórczość i osobę Romualda Twardowskiego. Odpowiedzialny za słowo tego wieczoru Konrad Mielnik przytoczył słowa Romualda Twardowskiego, które najlepiej podsumowują twórczość tego kompozytora: „W odróżnieniu od zwariowanych apologetów nowości za wszelką cenę, doceniałem rolę i znaczenie tradycji, znajdując w niej inspirację do mojej muzyki. Wychodząc z założenia, że skrajności się stykają, w głębokim średniowieczu, w chorale gregoriańskim szukałem wątków, które w połączeniu ze zdobyczami XX-wiecznej techniki kompozytorskiej (aleatoryzm, klaster) dałyby upragnioną syntezę Nowego i Starego.”
Po przerwie, na scenie zaprezentowała się Orkiestra Filharmonii Łódzkiej pod batutą Pawła Przytockiego, a przy fortepianie zasiadła Julia Kociuban. Utwór wykonany tego wieczoru – „Koncert fortepianowy” Grażyny Bacewicz pochodzi z płyty, która była nominowana do Fryderyka i trzeba przyznać, że było to mistrzowskie wykonanie. Tak jak wspomniał Konrad Mielnik – kompozytorka napisała to dzieło specjalnie na konkurs zorganizowany przez Związek Kompozytorów Polskich, który miał uczcić 100 rocznicę śmierci Fryderyka Chopina i otrzymała 2. nagrodę (1. nie przyznano).
Grażyna Bacewicz komponując ten koncert, wykorzystała wiele odniesień do muzyki ludowej. W części pierwszej utworu można było usłyszeć pieśń „Pije Kuba”, w drugiej „Oj chmielu, chmielu”, natomiast w ostatniej części pojawiły się elementy oberka. Trzeba przyznać, że nikt tak jak Grażyna Bacewicz nie potrafił pisać na skrzypce. Koncert fortepianowy – mimo, że jak sam tytuł wskazuje partie główne zostały napisane na fortepian, to warto zwrócić uwagę na wspaniałe, wirtuozowskie partie smyczków oraz niezwykle jasne, pełne i barwne brzmienie całej orkiestry.
Ostatni utwór, który wybrzmiał tego wieczoru to kompozycja dyplomowa Dimitra Szostakowicza - „I Symfonia f-moll op. 10”. Konrad Mielnik wspomniał, że kompozytor bardzo często wykorzystywał autorski motyw muzyczny – „d es c h”, który jest rozwinięciem jego imienia i nazwiska. Paweł Przytocki, we wcześniejszej rozmowie zapowiadającej Koncert Inauguracyjny, wspomniał, że jest to znakomite dzieło, najbardziej klasyczne tego kompozytora. Warto jeszcze podkreślić, że pełne wykorzystanie aparatu orkiestry pozwoliło zaznaczyć obecność każdego z muzyków.
Gdy wychodzę z koncertów bardzo lubię wsłuchiwać się w rozmowy publiczności – mogę wtedy skonfrontować swoje odczucia „pokoncertowe”. Melomani pobudzeni muzycznymi emocjami prześcigają się na argumenty odnośnie do tego, co było najlepsze, co się podobało. Tak było i tym razem. Schodząc po schodach prowadzących do wyjścia, a także jeszcze przed samą filharmonią roiło się od opinii: ależ ten chór śpiewa, pianistka rewelacyjna, uwielbiam koncerty symfoniczne. Zatem głód publiczności – zaspokojony. Każdy coś znalazł dla siebie.
Sezon rozpoczął się koncertowo! Miejmy nadzieję, że ta wymiana energii publiczności z artystami będzie mogła odbywać się przez kolejne miesiące nowego sezonu artystycznego. A jeśli, jaki koncert inauguracyjny taki cały sezon - to będzie to dobry sezon!
Maria Krawczyk
