XVI Konkurs Pianistyczny im. Haliny Czerny-Stefańskiej i Ludwika Stefańskiego dobiegł końca
XVI edycję Konkursu Pianistycznego im. Haliny Czerny-Stefańskiej i Ludwika Stefańskiego nazwać już możemy historyczną... Zakończyła się w czwartek (1 grudnia 2022 r.), a wymiar miała szczególny.
Nie tylko dlatego, że zbiegły się w tym roku dwie ważne rocznice: 100-lecie urodzin profesor Haliny Czerny-Stefańskiej oraz 40-lecie śmierci profesora Ludwika Stefańskiego, ale również dzięki temu, że wzięła w nim udział rekordowa liczba uczestników. Ze zgłoszonych siedemdziesięciukilku osób przed szacownym jury w składzie: prof. Elżbieta Stefańska (przewodnicząca), dr hab. Zofia Antes, prof. Elżbieta Tarnawska, Teruyuki Okada, prof. Hubert Rutkowski wystąpiło sześćdziesięcioro pięcioro młodych pianistek i pianistów, którzy prezentowali się w czterech grupach wiekowych. Najliczniej reprezentowana była grupa I – najmłodsza (dwadzieścioro sześcioro pianistów, w wieku maksymalnie 13 lat i młodszych – najmłodszy uczestnik miał 8 lat), występująca pierwszego dnia. Programy w tej grupie trwały od 10 do15 min. i obowiązkowo musiały zawierać, oprócz kompozycji wybranych przez uczestnika, dowolny utwór z epoki baroku oraz autorstwa Fryderyka Chopina. Drugi dzień należał do 14- i 15-latków (grupa II), którzy oprócz wybranych przez siebie popisowych dzieł, zaprezentować musieli obowiązkowo jeden utwór Jana Sebastiana Bacha i jeden Fryderyka Chopina, mieszcząc się w widełkach czasowych 15-20 min. I już dla każdej z kolejnych dwóch grup ta obowiązkowa część programu była obligatoryjna. W grupie II zaprezentowało się piętnaścioro uczestników – porównywalnie z grupą III, w której ostatecznie z osiemnaściorga pianistów wystąpiło przed jurorami trzynaścioro. Grali oni programy mieszczące się w czasie 20-25 min., słuchacze mieli więc przestrzeń by rozsmakować się w tych znakomitych wykonaniach 16- i 17-latków. Grupa IV – najstarsza – reprezentowana była najmniej licznie (jedenaścioro wykonawców), grała jednak programy półgodzinne, co z pewnością było równie wymagające dla jurorów, jak przesłuchania z dnia pierwszego, tym bardziej, że 19-latkowie prezentowali już wykonania o wiele dojrzalsze, wskazujące na większą świadomość kształtowania formy, wymagające baczniejszego wsłuchania się niuanse gry. Wykonawcy prezentowali bardzo różny jej sposób, co jak wspominała prof. Stefańska w wywiadzie dla Polskiego Radia Chopin, zawsze jest niezwykle ciekawe. Niektórzy mieli już bardzo wirtuozowskie zacięcie, ale byli też tacy uczestnicy, którzy głęboko wchodzili w styl i bardzo pięknie grali i Bacha, i Mozarta, a i Chopin został kilka razy wspaniale zaprezentowany.
Ogłoszenie wyników konkursu i koncert finałowy poprzedzone zostały wspomnieniowym spotkaniem, króre poświęcono pamięci Haliny Czerny-Stefańskiej i Ludwika Stefańskiego oraz początkom Konkursu Pianistycznego w Płocku. Do udziału w wieczorze , jego prowadząca - prof. Elżbieta Stefańska - zaprosiła osoby związane z organizacją konkursu na przestrzeni 30 lat: p. Hannę Witt – Pasztę (jurorkę m.in. w pierwszej edycji Konkursu – w 1990 r.), p. Irenę Gago (byłą dyrektor biura organizacyjnego Płockiego Towarzystwa Muzycznego, pracującą przy pierwszych edycjach), p. Mikołaja Burakowskiego (dyrektora Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. K. Szymanowskiego w latach 1991 -2016 r.), p. Teruyuki Okadę (jurora, ale i fundatora nagród w Konkursie), p. Mariko Shioya, p. Michała Zawadzkiego (obecnego dyrektora Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. K. Szymanowskiego w Płocku) oraz dyrektora artystycznego Konkursu p. Mariusza Tytmana. Wieczór wspomnień okraszony został dwoma wykonaniami: duetu Elżbieta Stefańska i Mariko Shioya oraz Teruyuki Okady.
Po blisko godzinnym snuciu wspomnień o pracy organizacyjnej, o młodych wykonawcach, którzy później zasłynęli, jako laureaci innych ważnych Konkursów (m.in. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina), czy znakomitych jurorach, którzy zaszczycili Konkurs swoją obecnością, nadszedł czas ogłoszenia wyników. W grupie I ex aequo zwyciężyli Krzysztof Radomski i Piotr Tymura, zaś w grupie II Ueyama Rio. Pierwszą nagrodę w grupie III otrzymała Anna Maria Urzędowska, a w grupie IV tryumfował Danil Kapeliush. Jurorzy przyznali także nagrody specjalne i tutaj prawdziwą zwyciężczynią okazała się Anna Maria Urzędowska z Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie, która otrzymała: Nagrodę Specjalną im. Haliny Czerny-Stefańskiej, za najlepsze wykonanie utworu Fryderyka Chopina, Nagrodę Specjalną ufundowaną przez pana Teruyuki Okadę, jaką jest wyjazd na koncert do Japonii, Nagrodę Specjalną ufundowaną przez prof. Huberta Rutkowskiego, jaką jest zaproszenie na recital do Hamburga oraz Nagrodę Specjalną Płockiej Orkiestry Symfonicznej im. Witolda Lutosławskiego, będącą zaproszeniem do udziału w koncercie w charakterze solistki. Nagroda Specjalna Profesor Elżbiety Stefańskiej, za najlepsze wykonanie utworu Jana Sebastiana Bacha trafiła do Filipa Pacześnego, który zdobył również II nagrodę w grupie III. Nagrodę Specjalną prof. Huberta Rutkowskiego otrzymał także Szymon Gośliński – najmłodszy z pianistów biorących udział w Konkursie, laureat III nagrody w grupie I. Protokół Konkursowy, w którym podaliśmy pełną informację o nagrodzonych, znajdziecie Państwo na stronie internetowej Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Karola Szymanowskiego w Płocku, w zakładce Konkursy.
Cztery dni zmagań konkursowych zakończył Koncert Laureatów, którzy ukazali zebranym w Sali Koncertowej pełnię swojego talentu, nieobciążonego już konkursowym stresem.
Organizatorzy mają świadomość, że Wydarzenie to nie odbyłoby się gdyby nie wsparcie wielu osób i instytucji, przede wszystkim Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie.