Wszystkim (nie) po równo
Jerzy Maksymiuk, Kamil Bednarek i Tomasz Stańko w jednym miejscu? Jak widać, wszystko jest możliwe. Pokazali to organizatorzy drugiej edycji Europejskich Targów Muzycznych (24-25 listopada).
Taneczne rytmy, reggae, pop, rock czy może… muzyka klasyczna? Dla każdego po trochu, dla wybierających tą ostatnią jeszcze wciąż za mało. Od mocno rozhulanej, hipsterskiej Niezależnej Strefy Muzycznej, po eleganckich słuchaczy recitalu Beaty Bilińskiej. Muzyka (i wszystko co z nią związane) zawładnęła na cały weekend Pałacem Kultury i Nauki - koncerty, konferencje, warsztaty, stoiska wystawców przyciągnęły tłumy ludzi. Było w czym wybierać. Co w tym muzycznym tyglu zainteresowało redakcję Presto?
Trochę hałasu o „muzyczne orliki”
Raczej nie Strefa Mody (każdy muzyk przywdziać przecież coś musi), którą postanowiono urozmaicić nieco Targi Muzyczne. Skusiło nas między innymi kilka paneli i warsztatów. Na panelu otwarcia pod nazwą „Gdzie są muzyczne orliki ?” poruszono uniwersalną kwestię edukacji muzycznej. Ożywiona dyskusja zapanowała wśród przedstawicieli polskiego życia muzycznego - co zrobić, aby przekonać rząd do większego wkładu w kulturę muzyczną, a Polaków do tego, żeby zaczęli muzykować w domach? Pojawiły się pomysły stworzenia programu narodowego lub samorządowego, który miałby to regulować. Widać było dużo zapału i chęci do zmian - oby tak dalej!
Jak dbać o swój słuch? O zagrożeniach hałasem i wielu innych mówili uczestnicy panelu „Będzie głośno!”. Jednym z zaproszonych do dyskusji był prof. Henryk Skarżyński, dyrektor Światowego Centrum Słuchu. Z kolei na stoisku tej instytucji można było sprawdzić, w jakim stopniu szkodliwe dla uszu są nasze słuchawki. Wystawcy z Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu stwierdzili też, że na targach jest stanowczo… za głośno.
Tańczenie o architekturze i oswajanie z muzyką współczesną
Na warsztat dotyczący pisania o muzyce zaproszono gości z brytyjskich mediów (na przykład z BBC 2, najpopularniejszego radia w Wielkiej Brytanii). Dziennikarze opowiadali o swoim zawodzie „od kuchni”, o dzisiejszej roli dziennikarstwa muzycznego i internetowych pułapkach. Starły się różne osobowości i podejścia, a publiczność zasypała Anglików pytaniami.
Małe zamieszanie wynikło z warsztatem „Twój klucz do muzyki współczesnej”- znalazł się w programie Strefy Dziecięcej, a do dzieci adresowany nie był. Pewnie dlatego pojawiło się tylko siedmiu zainteresowanych. Kameralne grono umożliwiło jednak każdemu z nich opowiedzenie o tym, co myśli o muzyce współczesnej i jak ją odbiera. Ewa Szczecińska z radiowej „Dwójki” zadbała o bardzo przyjazną atmosferę i „oswoiła” uczestników z dwoma utworami – „Superb Imposition” Dominika Karskiego na flet Paetzolda w wykonaniu Anny Petrini oraz „Great Learning” Corneliusa Cardew.
Klasyka nieco niepoważnie
Podczas gdy w Teatrze Dramatycznym grał zespół rockowy z podwójną perkusją, parę sal dalej rozbrzmiały dźwięki Serenady na smyczki C-dur op. 48 Czajkowskiego. Być może poziom emocji był podobny, szczególnie na pokoncertowym spotkaniu z Jerzym Maksymiukiem, który dyrygował muzykami z orkiestry Sinfonia Varsovia. Niezwykle energiczny Pan Jerzy czarował i bawił publiczność swoimi opowieściami i licznymi anegdotkami (niekoniecznie związanymi z zadanym pytaniem). Jakby dla kontrastu oznajmił, że najbliższym mu uczuciem w muzyce jest… melancholia. Urodzony gawędziarz! Skorzystał nawet ze stojącego w sali fortepianu, podgrywając fragmenty „Yesterday”, Chopina czy Prokofiewa.
Drugiego dnia w tym samym miejscu swój recital zagrała Beata Bilińska. Występ pianistki , opóźniony ze względu na wszędobylskie problemy techniczne, poprzedziła gra trójki muzyków związanych z Międzynarodowym Konkursem Muzycznym im. Juliusza Zarębskiego w Łomiankach. Był Chopin, Bach i mała reklama fortepianu marki Schimmel. Oczekiwana długo artystka zagrała także Chopina (Balladę g-moll, cztery mazurki, Wielki Polonez Es-dur) oraz „Obrazki z wystawy” Musorgskiego.
Atrakcje dla małych i dużych
Wśród wystawców również nie zabrakło akcentów z muzyką klasyczną. Zaraz przy scenie koncertowej ulokowano stoisko Teatru Wielkiego-Opery Narodowej, gdzie można było dostać m.in. program na najbliższy sezon. Niedaleko trafiało się na Operę Bałtycką oraz Polskie Wydawnictwo Muzyczne - tym razem z wydawnictwami z muzyką rozrywkową, jazzową i filmową. Jak podkreślono, nut z muzyką poważną zabrakło, aby tym razem pokazać „inną twarz wydawnictwa”. W drugiej sali wystawcami byli m.in.: Narodowy Instytut Audiowizualny, Sinfonia Varsovia, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina czy wspólne stoisko Fundacji „Muzyka jest dla wszystkich” oraz Mazowieckiego Centrum Kultury i Sztuki. Wszędzie oferowano mnóstwo gadżetów, płyt i innych materiałów promocyjnych.
W tym roku uwagę zwróciła także rozbudowana Strefa Dziecięca, a samym dzieciakom zapewniono wiele atrakcji związanych z muzyką. Maluchy grały, bębniły, siedziały jak zaczarowane słysząc grę na wibrafonie na jednym z warsztatów z Sinfonią Varsovią. Natomiast niepozorne stanowisko na kółkach Centrum Nauki „Kopernik” zaskoczyło pomysłowością twórców - kto by pomyślał, że można zagrać na flecie z marchewki, stać się brzmiącym elementem „grającej deseczki” czy wykonać pseudokobzę z dwóch rurek i lateksowej rękawiczki!
Było głośno, z pompą i tłumem ludzi. Każdy mógł znaleźć coś dla siebie - nadpobudliwy pięciolatek, profesjonalny muzyk, bywalec filharmonii czy hiphopowiec. Tu muzyka traktowana jest bardzo szeroko - od zjawisk akustycznych, sprzętów muzycznych, poprzez wydawnictwa płytowe, po instytucje z muzyką związane. Wydarzenie komercyjne i nastawione na promocję (co nie każdemu może się podobać), ale stanowiące ważny punkt na muzycznej mapie Polski. Do francuskiego MIDEM jeszcze długa droga, lecz to dopiero druga edycja - oferta targów w porównaniu z zeszłym rokiem znacznie się powiększyła. Ciekawe, czym zaskoczą nas organizatorzy za rok?
Ada Borowska