RECITAL FORTEPIANOWY JULII KOCIUBAN W FILHARMONII ŁÓDZKIEJ

Polonez to nasz najstarszy i najważniejszy taniec narodowy. Najsłynniejsze jego stylizacje stworzył Fryderyk Chopin, ale w XIX wieku pisało je wielu innych kompozytorów: Juliusz Zarębski, Józef Wieniawski, Alfons Szczerbiński czy Ignacy Jan Paderewski. Z okazji święta Konstytucji 3 Maja Filharmonia Łódzka zaprasza na recital Julii Kociuban, jednej z czołowych polskich pianistek swojego pokolenia. Polonezy kompozytorów polskich zabrzmią we wtorek 3 maja o 19.00.

POLONEZY W FILHARMONII ŁÓDZKIEJ

Okazją do sprawdzenia jak dziś interpretuje się polonezy będzie świąteczny recital pianistki Julii Kociuban, absolwentki Royal College of Music w Londynie, Universität Mozarteum w Salzburg, Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, wykładowczyni Akademii Muzycznej w Łodzi. Artystka była dwukrotnie nominowana do Fryderyka, w tym za płytę z koncertami fortepianowymi Grażyny Bacewicz i Aleksandra Tansmana nagraną z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Łódzkiej pod dyrekcją Pawła Przytockiego.

3 maja w Filharmonii Łódzkiej w wykonaniu Julii Kociuban zabrzmi opus 22 Chopina czyli brawurowy, wirtuozowski i zarazem elegancki Polonez Es-dur, skomponowany jeszcze w Warszawie, a dokończony w Wiedniu, a także melancholijny, rozmarzony wstęp, dopisany kilka lat później w Paryżu – Andante spianato. „Dramaturgia utworu – jako całości – jest prosta: trzeba było wprowadzić słuchacza w trans magią muzyki z pogranicza snu i jawy, by móc go brzmieniem orkiestrowego tutti i rytmami poloneza zbudzić do nowego życia”, pisze Mieczysław Tomaszewski. Melomani usłyszą także inne polonezy, których twórcami byli m.in. Józef Wieniawski, brat Henryka, słynny w Europie wirtuoz fortepianu, kompozytor i pedagog; Juliusz Zarębski, uczeń Ferenca Liszta, być może największy – choć nie do końca spełniony z powodu przedwczesnej śmierci – talent kompozytorski w Polsce drugiej połowy XIX stulecia; zapomniany dziś niemal zupełnie Alfons Szczerbiński, uczeń Edwarda Grella i Waldemara Bargiela w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, który działał przede wszystkim jako nauczyciel muzyki u hrabiego Platera w Niekłaniu; wreszcie Ignacy Jan Paderewski, jeden z największych pianistów wszech czasów, wielki patriota, polityk i działacz niepodległościowy.

Szczególnie ciekawe wydają się polonezy komponowane właśnie przez mniej znanych twórców. Jak interpretowali nasz najważniejszy taniec narodowy? Czy udało im się wyzwolić spod wpływu wielkich poprzedników?

Wykonawczyni:

Julia Kociuban – fortepian

Program:

I. J. Paderewski – Polonez op. 9 nr 6

A. Szczerbiński – Polonez z okazji Konstytucji 3 Maja

J. Zarębski – Polonez melancholijny op. 10

J. Wieniawski – Polonez triumfalny op. 21

F. Chopin – Andante spianato i Wielki polonez Es-dur op. 22

BILET >Ceny biletów: normalny 40 PLN, ulgowy 30 PLN

NOWA PŁYTA JULII KOCIUBAN

3 maja, w dniu koncertu w Filharmonii Łódzkiej, ukaże się również drugi solowy album Julii Kociuban zatytułowany „Polonezy Polskie”. Na płycie znajdą się utwory m.in. Fryderyka Chopina, Ignacego Jana Paderewskiego, Alfonsa Szczerbińskiego i Juliusza Zarębskiego.

Lektura tej płyty będzie świetną okazję zarówno do zaznajomienia się z rzadziej graną muzyką polską, jak i obcowania ze sztuką jednej z czołowych polskich pianistek swojego pokolenia.

Niniejszy album obejmuje szereg polonezów począwszy od utworów dobrze znanych i często wykonywanych (dzieła Fryderyka Chopina i Ignacego Jana Paderewskiego), skończywszy na tych dziś niemal całkowicie zapomnianych (kompozycje Alfonsa Szczerbińskiego i Jana Kiszwaltera).

Wydawcą płyty jest Stowarzyszenie im. Józefa Zeidlera oraz DUX. Patronat medialny nad krążkiem objęli TVP Kultura, Radio Chopin, Magazyn Presto oraz Tygodnik Przegląd. Album będzie dostępny w salonach Empik, dobrych sklepach muzycznych, serwisach streamingowych i na stronie www.dux.pl/.

Będzie można go również zakupić w Filharmonii Łódzkiej w dniu koncertu.

POLONEZ - HISTORIA

Polonez jest naszym najważniejszym i najstarszym tańcem narodowym o bogatej historii. Wywodzi się z ludowego chodzonego, którym uroczyście rozpoczynano zabawy – najdawniejsze przekazy mówiące o chodzeniu do muzyki na terenie Polski spisane zostały w XVI wieku. Z kolejnego stulecia pochodzą pierwsze opisy tańczonych w Polsce chodzonych, autorstwa przybyłych z Europy Zachodniej i Południowej dworzan i dyplomatów, którzy zwracali uwagę na powagę tańca, pokłony i dostojnym kroczeniu w parach. Na początku wieku XVIII wykrystalizowała się forma poloneza jako tańca trójmiarowego, tańczonego „krokiem polskim”, z użyciem licznych figur improwizowanych przez prowadzącego. Dzięki dynastii Wettynów, zasiadających na polskim tronie, polonez stał się szeroko znany i praktykowany w Europie. Oprócz pełnienia funkcji użytkowej, miał również funkcję artystyczną – jako stylizowany taniec pojawiał się w rozmaitych utworach tak wybitnych twórców, jak François Couperin, Georg Philipp Telemann, Johann Sebastian Bach, Georg Friedrich Haendel. Styl polski, tożsamy z polonezem, był niezwykle popularny w całej Europie w XVIII wieku. W stuleciu romantyzmu polonezy były nadal komponowane, a wśród ich autorów znaleźć można Ludwiga van Beethovena, Johanna Nepomuka Hummla, Carla Marię von Webera, Piotra Czajkowskiego czy Modesta Musorgskiego. Polską tradycję gatunku kształtowali Jan Stefani, Józef Elsner, Karol Kurpiński, Michał Kleofas Ogiński, Maria Szymanowska, a nade wszystko Fryderyk Chopin, który tworzył już nie tylko stylizowane tańce, lecz także – szczególnie w ostatnim okresie twórczości – poematy taneczne utrzymane w charakterze poloneza.

POSŁUCHAJ: 

{info. pras}