"Pracy poza teatrem nie znam" - jak przekwalifikować tancerza?
Na późniejszym etapie kariery każdy tancerz troszeczkę musi odpuścić, bo wiadomo – ciało nie jest już tak sprawne - wyjaśniał Katarzynie Gardzinie-Kubale tancerz Baletu Narodowego w Warszawie Maksim Woitiul w wywiadzie, który możecie znaleźć w najnowszym numerze Presto. - Jeśli wcześniej wypracował sobie tak wysoki poziom, że ma z czego „schodzić” – jego taniec nadal będzie robił wrażenie. W szkole na Białorusi uczono mnie, że mamy skakać jak najwyżej, kręcić jak najwięcej piruetów, wybierać do przygotowania najtrudniejszą wersję każdej wariacji. Pedagodzy mówili nam: „Nie idźcie na łatwiznę, bo potem, gdy będziecie mieli więcej lat i będzie wam trudniej, będziecie mieli z czego rezygnować i nadal będziecie zachwycali”. Jeśli chcesz przedłużyć swoje życie artystyczne, musisz mieć ten zapas. Jeżeli w młodości kręcisz podwójne grand toury, to później będziesz się świetnie prezentował, kręcąc tylko zwykłe pojedyncze. Ale jeśli jako młody solista umiesz wykonać swobodnie tylko zwykłe, kiedy będziesz starszy – i one będą ci sprawiały trudność.
Życie zawodowe tancerza nie jest długie. W pewnym momencie, a zwykle dzieje się to kilka lat po czterdziestce, fiziologia nie pozwala tancerzowi na dalszą pracę w swoim zawodzie. Co jednak, kiedy artysta identyfikuje się z tańcem tak dalece, że nie wyobraża sobie dalszego życia bez niego? Gdy kończy się kariera na scenie, najpierw przychodzi załamanie, frustracja, poczucie pustki. Później dopiero pojawia się świadomość, że możliwości jest wiele, trzeba się na nie tylko otworzyć. Ale to otwarcie nie jest łatwe. Wymaga odwagi, otwartości i chęci sięgnięcia po pomocną dłoń z zewnątrz.
Pozytywnym przykładem może tu być Oskar Świtała, tancerz Baletu Narodowego, który kilka lat temu uległ poważnej kontuzji uniemożliwiającej mu powrót na scenę. Na szczęście dość szybko odkrył swoje - także sceniczne - powołanie. Aktualnie prowadzi spotkania, gale, wydarzenia artystyczne, promuje sztukę piękną w ramach swojego stowarzyszenia Sympatycy Sztuki, pisze o muzyce, nie tylko o tańcu. Widać, że dobrze czuje się w nowym wcieleniu.
Instytut Muzyki i Tańca prowadzi program pomagający tancerzom, którzy z różnych przyczyn nie mogą powrócić na baletową scenę, odnaleźć nową zawodową ścieżkę.
***
W piątek 7 czerwca br. w godz. 11:00 – 15:00 w warszawskim Klubie SPATiF przy al. Ujazdowskich 45 (II piętro) odbędzie się doroczne spotkanie International Organisation for the Transition of Professional Dancers (IOTPD), zrzeszającej organizacje i instytucje wspierające przekwalifikowanie tancerzy zawodowych. Gospodarzem wydarzenia będzie Instytut Muzyki i Tańca.
Zostaną przedstawione dotychczasowe efekty realizowanego przez IMiT programu oraz działania na rzecz wspierania przekwalifikowania zawodowego tancerzy.
Tego dnia również goście z podobnych organizacji zagranicznych opowiedzą o swoim wieloletnimi doświadczeniu we wspieraniu tancerzy po zakończeniu przez nich kariery scenicznej.
Podczas panelu dotyczącego realiów, perspektyw i szans rozwoju naszego programu, zaproszeni prelegenci, związani z polskim środowiskiem tańca, będą rozmawiać o tym, w jaki sposób efektywnie wpierać tancerzy rozpoczynających nową karierę zawodową oraz jakie działania na rzecz tancerzy zawodowych są najbardziej potrzebne.
Organizatorzy zachęcają do wzięcia udziału w spotkaniu oraz w dyskusji, która będzie kontynuacją panelu. Będą się Państwo mogli podzielić z innymi uczestnikami spotkania swoimi doświadczeniami z uczestnictwa w programie oraz uwagami.
Uczetsnicy proszeni są o potwierdzenie zainteresowania udziałem w spotkaniu przez elektroniczny formularz: REJESTRACJA UCZESTNIKÓW
(link: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdbRH90TkWx45yrKbNvr4pXr7pGqejC...)
Więcej na temat przekwalifikowania zawodowego tancerzy: www.ideedlatanca.pl
Z działalnością międzynarodowej organizacji przekwalifikowania tancerzy można zapoznać na stronie: www.iotpd.org
Szczegóły spotkania: http://imit.org.pl/programy/inne/2849
{red}