Początek roku z Mozartem
Już tradycyjnie na początku roku wytwórnie fonograficzne raczą nas swoimi najciekawszymi nagraniami. Ostatnio Sony oraz Deutsche Grammophon wydały albumy z muzyką Mozarta. Warto o nich wspomnieć, ponieważ są to prawdziwe perełki.
Albumem, który z pewnością będzie szeroko komentowany jest nagranie arii koncertujących na tenor Mozarta. Nagranie to zasługuje na uwagę już z samego względu, iż utwory te są niezwykle rzadko wykonywane. Na nagraniu Deutsche Grammophon te wczesne utwory Mozarta wykonuje meksykański tenor Rolando Villazon, a towarzyszy mu orkiestra London Symphony Orchestra pod batutą Antonio Pappano. Przy tych artystach mamy pewność, że nie będzie to kolejny schematyczny album z muzyką Mozarta. Villazon to wyjątkowy śpiewak pełen pasji i właśnie tę pasję bardzo dobrze słychać w jego interpretacji arii koncertujących. Utwory te w jego wykonaniu są dynamiczne, pełne życia, radości, a momentami także ironii. Villazon udowadnia, że jest obecnie czołowym "mozartowskim tenorem". Posiada on rewelacyjne wyczucie mozartowskiej frazy, a reszta to urok jego wyjątkowego lirycznego głosu. Jako ciekawostkę dodam, że w arii “Clarice cara mia sposa” dyrygent - Pappano -pojawia się w dość niespotykanej roli, usłyszymy tutaj jego basowy głos.
Harnoncourt to już żywa legenda w świecie muzyki klasycznej, w szczególności jeśli chodzi o wykonawstwo muzyki z okresu baroku i klasycyzmu. Zawsze wyczekuję jego nowych nagrań, bo każde z nich jest dopracowane w najdrobniejszych szczegółach jeśli chodzi o interpretację oraz oryginalność podejścia do materiału muzycznego. Obecnie Sony wydało jego nowy album, na którym znajdują się Marsz K 335, Serenada K 320 oraz Symfonia Haffnerowska K 385. Harnoncourt dyryguje zespołem grającym na instrumentach z epoki Concertus Musicus Wien. Już od pierwszych dźwięków słychać perfekcyjne porozumienie między orkiestrą i ich mistrzem. Nie ma się czemu dziwić, Harnoncourt założył ten zespół w 1953 i nieprzerwanie od tamtej pory z nim koncertuje oraz nagrywa.
Wyjątkowym utworem na tym albumie jest Serenada K. 320 na trąbkę pocztową. Utwór ten został napisany przez Mozarta na zakończenie roku akademickiego w Salzburgu w 1779. Choć wydawałoby się, że jest to lekki utwór, Harnoncourt ukazuje niezwykłe ekspresyjne bogactwo tej kompozycji. Serenada ta to jeden z najdłuższych utworów symfonicznych Mozarta. Z jednej strony są tutaj lekkie i rytmiczne fragmenty, a z drugiej partie wzruszające liryzmem oraz intymnością.
Natomiast symfonia Haffnerowska w wykonaniu Concertus Musicus Wien to wybuch energii i radości. Tutaj Harnoncourt udowadnia, iż mimo prawie 85 lat jest pełen energii i jego Mozart jeśli chodzi o ekspresję nie ma sobie równych.
Sony oraz Deutsche Grammophon wyraziście rozpoczęły ten rok. Takie albumy z muzyką Mozarta to z pewnością najlepszy początek 2014.
Jacek Kornak