Legendarne spektakle Royal de Luxe i Pippo Delbono na trzydziestkę Malty online

11 czerwca festiwal Malta świętuje 30. urodziny. Pandemia zmieniła plan na jubileuszową edycję festiwalu, organizatorzy nie zrezygnowali jednak z urodzinowych akcentów. Dokładnie w rocznicę startu pierwszej Malty chcą zaprosić publiczność w wirtualną podróż w czasie i cofnąć się do trzech ważnych wydarzeń w historii festiwalu: pierwszej edycji w 1991 roku, legendarnego spektaklu Le Péplum grupy Royal de Luxe z 1996 roku oraz przedstawień Compagnia Pippo Delbono z 2008 i 2011 roku. 

1991 ROK, 1. MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL TEATRALNY „MALTA”

Dokładnie 30 lat po pierwszej edycji Malty, dzięki uprzejmości TVP Poznań, zostanie udostępniony minutowy reportaż z 1991 roku! W nagraniu można zobaczyć fragmenty spektaklu włoskiego Teatro Nucleo di Ferra Quijote! oraz Mascarada Medieval La Burbuja Teatro z Hiszpanii. Teatr na ulicach, szczudła, maski – kwintesencja lat 90. Więcej podobnych perełek znajdzie się w wirtualnym archiwum Malty, które wystartuje jesienią. Film z 1991 roku będzie można zobaczyć na kanale YouTube Malta Festival Poznań od 11 czerwca.

Teatro Nucleo di Ferra Quijote!, fot. Przemysław Graf

1996 rok, LE PÉPLUM ROYAL DE LUXE

Nad Jeziorem Maltańskim zbierają się tysiące widzów. Na kilku hektarach terenu znajdują się siedmiometrowe piramidy, wielki sfinks, modele egipskich miast, rzymskie i greckie galery. To szósta edycja Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Malta” i spektakl Le Péplum francuskiej grupy Royal de Luxe. 11 czerwca o godzinie 20:00 na kanale YouTube Malta Festival Poznań (link do zaplanowanej premiery: https://youtu.be/GJAiN_2Tmp4) odbędzie się jednorazowy pokaz nagrania tego legendarnego spektaklu. Nagranie nie będzie dostępne po zakończeniu transmisji. 

Peplum to nazwa gatunku filmowego, superprodukcji hollywoodzkiej ukazującej wielkie wydarzenia i postacie świata antycznego. Podczas Le Péplum nad Jeziorem Maltańskim spłonęła czerwona kurtyna; zostały rozpylone zapachy jaśminu, mandarynek, kiszonej kapusty, pleśni; królowa i faraon kąpali się w mleku; zostały rozegrane bitwy lądowe i morskie, a na koniec katapultowany fortepian roztrzaskał się o ziemię. Do dziś uczestnicy spektaklu wspominają go z ekscytacją: „Tak! Byłam na tym spektaklu jako nastolatka! Na tamte czasy to było coś, pamiętam rozpylane zapachy, np. stajni!”, „Widziałam. Rewelacja. Do dziś pamiętam obrazy, muzykę i... zapachy! Niesamowite”, „Pamiętam to! Niezapomniane przeżycie”.

Grupa Royal de Luxe, założona w 1979 roku jako teatrzyk uliczny, po latach stała się „teatrem realistycznej fantazji” występującym na pięciu kontynentach. W swoich spektakularnych spektaklach przekształcają banalne obrazy, działania i przedmioty rodem z historii i codzienności w „obiekty surrealistyczne”, wystawiając je na pośmiewisko widowni. Parodiują oficjalną historię Francji, industrialne mitologie i wszystko to, co w masowej wyobraźni zdążyło się już uleżeć, spetryfikować, ustalić.

 2008 i 2011 ROK, PIPPO DELBONO VIDEOS

Dzięki współpracy Emilia Romagna Teatro Fondazione, Włoskiego Instytutu Kultury oraz festiwali i instytucji z całego świata do sieci trafiły rejestracje czterech spektakli Pippo Delbono z napisami w językach: włoskim, francuskim, angielskim, hiszpańskim, portugalskim i polskim. Polskie napisy do dwóch spektakli powstały w ramach festiwalu Malta, który jest partnerem akcji Pippo Delbono Videos. Nagrania będą dostępne do końca czerwca. Organizatorzy podkreślają, że projekt będzie się rozrastać zarówno o nowe spektakle, jak i o tłumaczenia w kolejnych językach. 

Pippo Delbono wraz ze swoją kompanią występował na Malcie sześciokrotnie – wśród opublikowanych spektakli znajdują się dwa, które można było zobaczyć na festiwalu: Questo buio feroce [Ten okrutny mrok] w 2008 roku i Dopo la battaglia [After the Battle] w 2011 roku. 

Questo buio feroce [Ten okrutny mrok] (vimeo.com/407985900)

Choroba, cierpienie, samotność, śmierć – oto w skrócie tematy Questo buio feroce. Spektakl powstał na kanwie autobiografii umierającego na AIDS amerykańskiego pisarza Harolda Brodkeya, który opisuje ostatnie lata swojego życia – od zdiagnozowania choroby, przez nieludzkie i wyniszczające cierpienie, aż po śmierć. Delbono sięga także po poezję Emily Dickinson, malarstwo Caravaggia, Fridy Kahlo i współczesnego kolumbijskiego neofiguratywisty Fernando Botero. Nie zapomina też o filmach swojego wielkiego mistrza, Piera Paolo Pasoliniego (a zwłaszcza o obrazoburczum Salò). A przez fascynujące obrazy (w jednej scenie bezimienne ciało idzie przez biały pokój w rytm bicia serca przy pulsach światła rozpraszającego wszechogarniającą ciemność) krzykiem i szeptem mówi o wielkiej, niemożliwej, niespełnionej miłości do życia, które musi zgasnąć.

Dopo la battaglia, fot. Lorenzo Porrazzini

Dopo la battaglia [After the Battle] (vimeo.com/408035067)

Dopo la battaglia to spektakl choreograficzny inspirowany poezją T.S. Eliota, Walta Whitmana i Arthura Rimbauda. Pippo Delbono: „Każdy mój spektakl stanowi pewien etap intymnej podróży po czasach, w których żyjemy: czasach burzliwych, pełnych kontrastów, przemocy, okultystycznej siły, zepsucia i kłamstw. Ale też czasach wspaniałych rebelii i uniesień. Niekiedy zdaje mi się, że ten czas już minął. Innym razem czuję, że wciąż jestem w klatce, że się duszę, że nie ma wyjścia. W tym przedstawieniu wyobrażam sobie pustą przestrzeń, jak puste pomieszczenia, pomniki minionego horroru, który pozostawił po sobie jednak znaki, kolory i zapachy więzienia. Myślę też o miejscach pamięci, opustoszałych po łzach uniesienia, miłości, złości i żalu. O potrzebie jasności po czasie szaleństwa”. Spektakl powstał we współpracy z Alexandrem Bălănescu, skrzypkiem pochodzenia rumuńskiego, i Marigią Maggipinto, byłą tancerką Piny Bausch.  

Pippo Delbono jest pisarzem, reżyserem, aktorem i tancerzem. W 1997 roku rozpoczął realizację cyklu projektów teatralnych we współpracy z aktorami profesjonalnymi i z artystami amatorami o różnym stopniu upośledzenia umysłowego, kloszardami i nielegalnymi imigrantami. Tak powstała Compagnia Pippo Delbono. Jej przedstawienia mają wiele cech karnawału. Współistnieją w nich sacrum i profanum, prawda i zmyślenie, ekstaza i wyciszenie, zapadanie się w otchłań i powrót do rzeczywistości, płacz i śmiech. 

wydarzenie na Facebooku: https://www.facebook.com/events/304999423998645/

{info. pras}