Janek Pentz: Fingerstyle podbija Polskę

Za kilka dni zaczyna się 5. edycja Warsaw Fingerstyle Festival, jak co roku festiwal gościć będą: Centrum Kultury Wilanów (20–21.09) i żoliborska La Boheme (23.09). Presto rozmawia z Jankiem Pentzem, współorganizatorem WFF, znanym już, choć bardzo jeszcze młodym gitarzystą, grającym techniką fingerstyle. Koncertował z wieloma sławnymi artystami, by wymienić choćby tylko Tommy'ego Emmanuela, wirtuoza gitary, uznanego za jednego z najwybitniejszych muzyków fingerstyle, czy Stefana Barone, który przyjeżdża zresztą na festiwal do Warszawy. Janek wydał już dwie płyty – „Heroic Dreams” (EP, 2017) i „Eternity” (LP, 2019) – a wszystkie utwory na obu albumach skomponował sam. W wywiadzie mówi m.in.: „Zbieram siły na kolejne utwory…”. Czekamy!

Władysław Rokiciński: Nie będę udawał, że od małego wiedziałem, co oznacza termin „fingerstyle”. Dopiero kiedy się poznaliśmy, zacząłem podejrzewać, że może chodzić o coś więcej niż zwyczajne bieganie palcami po strunach gitary. Ale nigdy bym nie przypuścił, że fingerstyle to…

Janek Pentz: …technika gry na gitarze akustycznej, stwarzająca wrażenie, że gra więcej niż jeden instrument. Pozwalająca na pełne zilustrowanie idei muzycznych, które pojawiają się w naszej głowie, zabawy wielogłosowością, prowadzenie tematu i akompaniamentu jednocześnie. Niemniej jednak pozostaje współczesnym rozwinięciem osiągnięć gitarzystów klasycznych – onegdaj naśladowano orkiestry, dziś my naśladujemy właściwe naszym czasom aparaty wykonawcze. W ten sposób gitara staje się nawet perkusją!

Ale tak między nami i na ucho: po co to?

Sto procent tego, co muzycznie jest przekazywane słuchaczowi, zależy od tylko jednej osoby – artysty. Jednocześnie dzięki dostępnym środkom ekspresji wykonawca może współuczestniczyć w muzycznej nowoczesności, w kreowaniu nowego języka muzycznego, wykraczaniu poza powszechnie znane formy wyrazu. Chyba warto, prawda?

Czy granie fingerstyle nobilituje?

Jeżeli już, to przede wszystkim w środowisku muzycznym. Wiadomo, że – razem z klasycznym stylem gry – jest to wyjątkowy poligon techniczny. Dobry fingerstyle jest często po prostu trudny wykonawczo. Jestem natomiast przekonany, że dla słuchacza fingerstyle zawsze niesie ze sobą wrażenie wyjątkowości, a przynajmniej – osobliwości. Jest to styl niecodzienny, nowatorski, wymagający poszerzenia podstawowego warsztatu gitarzysty o indywidualne rozwiązania.

Fingerstyle ma swoich ojców założycieli? Jego popularność rośnie?

Dwa razy tak! U źródeł tego stylu gry zawsze odnajdziemy nazwisko Cheta Atkinsa. Formy fingerstyle, których rozwój dziś obserwujemy, wywodzą się z jego dokonań opartych na muzyce country czy folkowej. Choć należy wspomnieć, że swój współczesny kształt fingerstyle zawdzięcza łączeniu go z wszelakimi innymi gatunkami, takimi jak jazz, blues, pop, rock, muzyka elektroniczna czy nawet heavy metal. Na całym świecie przybywa gitarzystów zainteresowanych tym stylem, odkrywających istniejący już repertuar i tworzących nowy. Popularny w Stanach Zjednoczonych, Europie Zachodniej i Azji, fingerstyle szturmem podbija Polskę.

Jesteś bardzo młodym gitarzystą – kiedy i jak fingerstyle zaczął się u Ciebie? Czy wcześniej grałeś w sposób tradycyjny?

Zacząłem swoją edukację od gitary klasycznej i niezmiennie kontynuuję pracę w tym kierunku, studiując w klasie prof. Ryszarda Bałauszki na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W międzyczasie szybko sięgnąłem po instrument elektryczny. Fingerstyle z gitarą akustyczną pojawił się w mojej głowie w 2012 r. – pamiętam, jak urzekła mnie niezwykła atmosfera koncertu, stworzona wszakże przez jednego człowieka z jednym instrumentem, po brzegi wypełniająca umysły obecnych na sali słuchaczy.

We wrześniu odbędzie się w Warszawie jubileuszowy 5. Warsaw Fingerstyle Festival. Warto mu pokibicować? Będzie czego posłuchać?

Jak najbardziej! Warsaw Fingerstyle Festival przez ostatnie lata wyrósł na jedną z najważniejszych imprez tego rodzaju, a prawdopodobnie na największą w tej części Europy. Co więcej, festiwal poszukuje nowych artystycznych inspiracji i każdego roku zapewnia publiczności nie tylko fingerstyle wysokiej próby, ale także koncerty gitarowe wszelkiej gatunkowej maści – w akustycznym wydaniu. W ten sposób, oprócz weterana fingerstyle, Stefana Baronego z Włoch, oraz młodszych artystów tego gatunku, jak Michael Kobrin z Izraela i Thomas Zwijsen z Belgii, we wrześniu będziemy gościli polski zespół Lion Shepherd – wschodzącą gwiazdę sceny rocka progresywnego, która świeżo po wydaniu znakomicie przyjętego albumu „III” właśnie u nas po raz pierwszy zagra bez prądu – a także wybitnych muzyków klasycznych: wystąpią dla Państwa prof. Ryszard Bałauszko, znakomitość polskiej gitarystyki, oraz duet Woch & Guzik Duo, który może się poszczycić występem w legendarnej Carnegie Hall w Nowym Jorku. Ponadto, jak co roku, w ramach imprezy odbędą się Międzynarodowy Konkurs Gitarowy i wystawa sprzętu muzycznego. Warsaw Fingerstyle Festival V już 20, 21 i 23 września. Bardzo dziękujemy, że magazyn Presto zgodził się objąć nasze wydarzenie swoim zaszczytnym patronatem!

Wydałeś swoją pierwszą płytę. Co dalej zamierza Janek Pentz, gitarzysta fingerstyle?

Tworzenie to droga, która chyba z definicji nie ma końca. Uważam, że, w pewnym sensie, piękno tkwi właśnie w niedoskonałości. Dlatego też zbieram siły na kolejne utwory, które stworzą nowe historie, tym samym nowy album. Jednak zanim to nastąpi, promocja świeżo wydanej płyty „Eternity” trwa w najlepsze! Tuż po festiwalu razem z Alexandrem Miską ruszamy w trasę „Guitar Summit Unplugged Tour” po zachodniej części Niemiec, współorganizowaną przez Baton Rouge Guitars. Wciąż gram koncerty, promujemy album także medialnie – nie wypada mi nie zaprosić czytelnika do odsłuchu płyty w serwisach streamingowych!

Życzę powodzenia! I dziękuję za poświęcony nam czas.