Audio Stage 2017 – preludia i audiosceny
Fundacja Przyjaciół „Warszawskiej Jesieni” zaprasza na kolejny wieczór łączący muzykę współczesną, teatr i taniec, czyli Audio Stage 2017! Tegoroczne prawykonania preludiów i monodramów audioscenicznych odbędą się 10 grudnia w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego (Warszawa, ul. Jazdów 1).
O godz. 17:00 odbędzie spotkanie artystów z publicznością, które poprowadzi dyrektor artystyczny projektu – Małgorzata Kołcz. Podczas spotkania będzie można porozmawiać między innymi o premierowych utworach audioscenicznych i preludiach z ich twórcami i wykonawcami oraz o muzyce nowej łączącej się ze współczesnymi sztukami scenicznymi.
O godz. 18:00 odbędzie się koncert prawykonań 4 monodramów audioscenicznych, skomponowanych przez: Ewę Fabiańską-Jelińską, Wojciecha Błażejczyka, Annę Marię Huszczę i Jarosława Kordaczuka. Źródłem dźwięku w każdej z tych kompozycji będzie wykonawca, który jest jednoczenie współautorem tych kompozycji. W tym roku będą to aktorki, tancerki i perfomerki: Dominika Miękus, Izabela Kościesza, Izabela Chlewińska oraz Marta Grzywacz.
Premierowe audiosceny zostaną poprzedzone preludiami muzycznymi – rodzajami małych uwertur z elementami teatru instrumentalnego. Kompozytorem tegorocznego cyklu preludiów jest Krzysztof Knittel, który będzie również jego wykonawcą wraz z akordeonistą Aleksiejem Yorsoba.
WSTĘP WOLNY
PROGRAM
Ewa Fabiańska-Jelińska / Dominika Miękus: MEDYTACJA
Performens to odzwierciedlenie procesu twórczego, w którym podstawową rolę odgrywa dźwięk. Święty Tomasz z Akwinu wielokrotnie podkreślał słowa „Creatio Continua”, czyli „ciągłe stwarzanie”. Wykonawca (Ja) będzie podejmował próbę kreowania rzeczywistości muzycznej wewnątrz siebie oraz wokół siebie. Z jego procesem twórczym związane są skrajne emocje, stąd też zróżnicowana ekspresja poszczególnych muzyczno-teatralnych działań. W trakcie Medytacji tworzony jest pejzaż dźwiękowy, w którym ważną rolę odgrywa cisza, oddech, pojedyncze słowa. Dźwięki wydobywane będą również za pomocą ciała aktora oraz zaledwie kilku przedmiotów obecnych na scenie, która stanie się indywidualną przestrzenią twórczą.
Jarosław Kordaczuk / Izabela Kościesza: LESZA
Lesza (Lesza-Borana) to władczyni lasów, drzew, dawczyni drewna. I taki też (drewniany) jest budulec dźwiękowy utworu. Pobudzanie dźwięków odbywa się poprzez interakcję tancerki/performerki z czujnikami w polu sensorycznym. Ma ona przyklejone do ciała elektrody biomedyczne a jej ruchy odczytywane są przez sensory odległości, którymi jest otoczona. Pobudzane w ten sposób dźwięki patyków, kory, szyszek, liści oraz powietrza w wydrążonych otworach są raczej odtwarzane niż przetwarzane. Jednak użyte przy ich pozyskiwaniu metody nagraniowe sprawiają, że docierają do naszych uszu z innej niż zazwyczaj perspektywy. Nierealnej czasami.
Anna Maria Huszcza / Izabela Chlewińska: ARCHITEKTURA DŹWIĘKU
Peszel – plastikowa karbowana rura elektroinstalacyjna (systemu Peschla) na kable teletechniczne: elektryczne, telefoniczne, światłowody lub rury sanitarne (wodociągowe, centralnego ogrzewania, kanalizacyjne, itp.). Karby w rurze umożliwiają łatwiejsze tworzenie łuków i jednocześnie pozytywnie wpływają na trwałość mechaniczną osłony. Peszel umożliwia fizyczny rozdział kabli np. w szachtach teletechnicznych.
Peszel można również układać w bruzdach w ścianie przed otynkowaniem lub w podłogach przed wykonaniem wylewek, w celu późniejszego zaciągnięcia okablowania. Czy nic poza tym?
Wojciech Błażejczyk / Marta Grzywacz: WYTRĄCONE Z RÓWNOWAGI
Jak wiadomo, w utworze najważniejszy jest tytuł i opis z książeczki programowej. Tytuł ma zapadać w pamięć, natomiast opis służy do uprawomocnienia największych nawet bzdur umieszczonych w nutach. Opisy najczęściej formułowane są w taki sposób, że tylko kompozytor rozumie o co chodzi, a czasami zapewne nawet on nie bardzo. Więc proszę. Ideą kompozycji jest transgresywna integracja płaszczyzny audialnej i korporalnej implikująca synkretyczne sekwencje ustępów oralnych i gesturalnych w oparciu o supozycję, iż do zaistnienia dźwięku należy wytrącić cząsteczki powietrza ze stanu równowagi. 655 znaków ze spacjami. Stop.
Tylko kto za to wszystko zapłaci?
{info. pras}