Wątroba w operze

Rzadko kiedy młodzi twórcy zyskują możliwość wypróbowania swoich sił w profesjonalnych warunkach i w dodatku w ramach sezonu artystycznego renomowanej instytucji.

Projekt „Sceny Młodych” organizowany na deskach Warszawskiej Opery Kameralnej to inicjatywa ze wszech miar godna uznania. Do tej pory częściej mogliśmy usłyszeć utwory na zespoły kameralne bądź orkiestry autorstwa młodych kompozytorów niż ich opery.

Niezwykle ciekawą kompozycją okazała się m.in. opera w jednym akcie „Wą” Marcina Piotra Łopackiego na podstawie samodramatu Mirona Białoszewskiego. Podczas dwóch wystawień w Warszawskiej Operze Kameralnej, kompozytor sam zadyrygował swoją kompozycją, którą wykonali soliści: Adriana Ferfecka (sopran – Jaktrupblada), Zbigniew Malak (tenor – Podejrzewacz się) i Piotr Łapiński (bas – baryton – Nawracacz na Wątrobę) oraz zespół Ensemblage (w tym na fortepianie – Artur Słotwiński). Spektakl, choć oszczędny w formie, okazał się być realizacją lekką, świeżą, zrealizowaną z wyczuciem i wdziękiem.

Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na sam pomysł sięgnięcia po tekst wybitnego poety oraz wykorzystanie walorów poetyki Białoszewskiego w kontekście struktur muzycznych. Pojedyncze sylaby czy zbitki słowne stają się tu pretekstem do gier rytmicznych czy też pełnią rolę czynnika formotwórczego, wpływającego m.in. na melodykę wokalną. Uwagę zwraca także forma utworu – chociażby powracający motyw wyświetlanego na ekranie za plecami solistów zdjęcia wątroby wraz z towarzyszącym jej charakterystycznym motywem muzycznym…w końcu „Wą” zobowiązuje, a Marcin Piotr Łopacki – na pozór kojarzony głównie jako utalentowany pianista i dyrygent oraz w pewnym sensie kompozytor – eksperymentator – musiał znaleźć dowcipny klucz do całości. Oby jak najwięcej takich fuzji poezji i muzyki!

Z tą nadzieją kończy relację Maja Baczyńska