Uliczne piosenki barokowe i muzyczne eksperymenty

JACEK KORNAK: W tym roku na wiosnę na rynku muzycznym ukazało się kilka wyjątkowych nagrań muzyki barokowej. Pierwszym z nich jest album “Monteverdi” Magdaleny Kozeny wydany przez Deutsche Grammophon. Na nagraniu tym artystce towarzyszy La Cetra Barockorchester Basel pod batutą Andrei Marcona. Po eksperymentach XIX- i XX-wieczną muzyką Kozena powraca do swojego żelaznego repertuaru. Wczesny barok idealnie pasuje do jej głosu i techniki wokalnej. Utwory Monteverdiego w wykonaniu Kozeny nie brzmią jak arie operowe, ale raczej jak uliczne piosenki, które w XVII wieku można było usłyszeć w jakimś małym placyku zagubionym w weneckim czy florenckim krajobrazie. Kozena nadaje tym utworom taneczną, momentami nieco folkową atmosferę.

Kolejnym albumem z wokalną muzyką barokową jest “Love” Simone Kermes, której towarzyszy La Magnifica Comunità pod dyrekcją Enrico Casazza. Album ten został wydany przez firmę Sony. Album ten jest mozaiką XVII wiecznych pieśni miłosnych z Włoch, Hiszpanii, Francji oraz Anglii. Album ten obok dość znanych utworów Monteverdiego czy Purcella prezentuje także nieco zapomniane perełki twórców takich jak Lambert, Merula, Cesti, Legrenzi czy też Eccles. Kermes śpiewa te pieśni delikatnie, nieco pieszczotliwie, zwracając baczną uwagę na ornamentację, ale wydobywając zarazem ich wyjątkowy klimat. Album ten z pewnością będzie miał szczególne miejsce w kolekcji każdego miłośnika baroku.

Firma fonograficzna Winter and Winter znana jest melomanom z wyjątkowych projektów fonograficznych. W ich kolekcji nie znajdziemy kolejnego nagrania symfonii Beethovena czy Mozarta, zamiast tego są tutaj eksperymenty z muzyką klasyczną i jazzem oraz ciekawe nagrania barokowe. Ich najnowszą propozycją są pieśni Agostino Steffaniego “Amor Crudo” Wykonywane przez Eugenię Boix oraz Carlosa Menę z towarzyszeniem Forma Antiqua. Utwory Steffaniego wykonywane są przez zaledwie kilku muzyków. Nadaje to tym utworom kameralny charakter, który jednak w połaczeniu z energią muzyków sprawia, że słuchając tej muzyki przenosimy się na dworską imprezę z końca XVII wieku. Muzyka Steffaniego jest muzyką popową swoich czasów, ma ona sporo lekkości, jest melodyjna i rytmiczna. Forma Antiqua wyśmienicie oddaje lekkość i czar tej muzyki.

Jacek Kornak